‘Liberalisme is mijn levenswerk’

Veelzeggend over VVD-lijsttrekker Manfred Vogels (40) is hoe hij zijn werk in de Amersfoortse politiek beschouwt. ,,Politiek is een hobby, maar liberalisme is mijn levenswerk”, vertelt hij. ,,Maatschappelijke betrokkenheid is mij ook met de paplepel ingegoten door mijn ouders. Zij leerden me dat wanneer je wilt dat iets verandert, je je eigen verantwoordelijkheid moet nemen.”

De ouderlijke lessen bracht de jonge Vogels op de middelbare school in Eindhoven meteen in de praktijk. ,,Uit ontevredenheid over het kantinebeleid nam ik plaats in de leerlingenraad. En met elkaar hebben we het - onder meer - voor elkaar gekregen dat er voortaan snoep werd verkocht”, blikt hij lachend terug. Omdat die nog ontbrak richtte hij tijdens zijn studie Duits aan de Universiteit van Utrecht een studievereniging voor studenten Duits op. In die periode kwam hij in aanraking met de VVD. Dat klikte direct en hij werd lid. ,,Naar mate ik ouder werd, zocht ik een visie bij mijn levenswijze en vond die in het liberalisme. Als ieder individu zijn eigen verantwoordelijkheid pakt en zorgt voor kennis en kunde, kan hij bereiken wat hij wil. Ik ben dan ook niet iemand die aan de zijlijn afwacht, maar zelf het initiatief neemt.”

Na zijn studie kreeg hij de baan die hij altijd had willen hebben, die van leraar Duits. Dat werd echter een bittere teleurstelling. ,,Na zes maanden dacht ik ‘dit ga ik niet tot mijn pensioen doen’. Ik ben volledig afgeknapt op de desinteresse van de leerlingen. Ik heb veel respect voor leraren die het wel volhouden, maar ik bleek er niet voor in de wieg gelegd.” Hij ging vervolgens als banqueting medewerker aan de slag voor een viersterrenhotel in Utrecht. ,,Dat was heel leerzame periode, na jaren van studeren en kennis vergroten was het een tijd van lekker aan de slag. In die tijd heb ik ook mijn vrouw Renate ontmoet.” Maar ook het organiseren en begeleiden van congressen wilde hij niet tot aan zijn pensioen doen. ,,Ik wilde werken met mensen en was ook commercieel ingesteld. Ik vroeg me af hoe ik die twee kon combineren en kwam op de uitzendbranche. Ik vond een baan als intercedent bij Manpower en werkte me in tien jaar op tot regio-directeur.” Na zijn aanstelling bij Manpower zat hij overigens al snel in de Ondernemingsraad van het bedrijf.

In die periode verhuisden hij en zijn vrouw (1996) naar Amersfoort. ,,Toen heb ik de politiek op een laag pitje gezet om me meer te kunnen toeleggen op mijn carrière. Politiek kost nu eenmaal veel tijd. En toeval of niet kort na de geboorte van onze dochter Tessa in 2003, kreeg ik een telefoontje van de toenmalige VVD-voorzitter Tjakko Smit of ik weer iets voor de partij wilde doen. Ik besloot toen mijn oude hobby weer op te pakken.” Vogels trad toe tot het bestuur van de afdeling Amersfoort en stond voor de raadsverkiezingen van 2006 op plaats 10. Hij werd buitengewoon fractielid en verwachtte niet al deze periode in de raad te komen. Door een fors verloop binnen de fractie gebeurde dat toch, in de zomer van 2008. Ondertussen had hij Manpower verruild voor een baan als manager bij Accenture outsourcing Services in Amsterdam.

Eén van de dingen in Amersfoort die hij wil aanpakken is de slechte bereikbaarheid, iets waaraan hij zich al lang ergert. ,,Zie bijvoorbeeld Knooppunt Hoevelaken. Welke richting je ook op wil, je staat daar in de spits altijd vast. Ik heb dat ook jarenlang aan den lijve ondervonden, ook toen ik nog niet in Amersfoort woonde. Bijna iedere dag moest ik over Knooppunt Hoevelaken en elke keer weer was het dramatisch. En dat is het nog steeds.” De oplossing is volgens Vogels simpel. ,,Verbreden is de enige oplossing, dus in beide richtingen een baan erbij.”

Vogels hoopt dan ook op een daadkrachtig nieuw college van b en w. ,,Een college dat zich niet verliest in plannenmakerij, maar knopen doorhakt op het gebied van bereikbaarheid, economie en veiligheid.”