‘Asieldieren moeilijk te krijgen’

18 november 2009 om 00:00 Nieuws

Het Dierentehuis verzorgt opvang van honden en katten binnen Amersfoort, Leusden en Woudenberg. Vanwege het toenemende aanbod van het aantal zwerfdieren kampt het Dierentehuis de laatste jaren met onvoldoende capaciteit en een hoge werkdruk. Mede daarom moet een nieuw onderkomen worden gerealiseerd. Eigenlijk had al dit jaar de schop in de grond gemoeten, maar het is nog steeds onduidelijk wanneer de werkzaamheden beginnen. Een belangrijke taak van het Dierentehuis is het opsporen van de eigenaren zodat de honden en katten weer met hen herenigd kunnen worden. Daarnaast wordt een groot deel van de dieren hergeplaatst. Vorig jaar herplaatste het asiel zo’n 280 katten en 51 honden. De gemiddelde wachttijd voor katten is acht maanden en voor honden vier maanden.

Vraagtekens bij strikt beleid dierenasiel AMERSFOORT - Je hoort er zo nu en dan iemand over, en volgens sommigen is het zelfs een hit op verjaardagsfeestjes: je krijgt niet zomaar een hond of kat mee uit Dierentehuis Amersfoort. Zelfs iemand met de beste bedoelingen, loopt een groot risico tevergeefs het asiel aan de Loes Overeemlaan te hebben bezocht. Beheerder Tamara Pigot herkent het beeld, maar stelt dat het Dierentehuis heel bewust voor strenge richtlijnen heeft gekozen.

door André van der Velde

Verbazing

Voor de herplaatsing van dieren komt echter lang niet iedereen in aanmerking, ondervond ook CDA-raadslid Roland Offereins onlangs. Hij was naar het asiel gegaan om een dier uit te zoeken en moest allerlei vragen beantwoorden over zijn woonsituatie. Tot zijn grote verbazing kreeg hij vervolgens te horen dat hij het dier niet mee zou krijgen, omdat hij een al een kat thuis heeft. ,,Onbegrijpelijk”, aldus Offereins, ,,en dat terwijl ze uitpuilen.” Vrienden van hem hebben hetzelfde meegemaakt. ,,Je kent dat wel, op verjaardagsfeestjes blijken ook andere mensen die ervaringen te hebben”, vertelt hij. ,,Het staat buiten kijf dat de medewerkers hartstikke gek zijn op die beesten, maar ik denk dat zij de dieren eigenlijk helemaal niet kwijt willen, bang dat ze slechte ervaringen oplopen en later weer terugkomen. Maar zo loop je veel plaatsingen mis.”

Jong katje

Op de website van De Stad Amersfoort staat ook het relaas van Ria Kuijpers. Zij vond enkele weken geleden een jong katje bij haar in de tuin, en liet hem door de dierenambulance naar het dierenasiel brengen. Zij gaf toen direct aan het dier graag in huis te willen nemen als de eigenaar zich niet zou melden.

Na twee weken had die nog niets van zich laten horen en ging Kuijpers naar het asiel om het beestje nogmaals te bekijken en aan te geven dat zij het hem graag wilde hebben. Dat bezoek leidde tot de eerste teleurstelling. Nadat ze de gezinssituatie had aangegeven (man, vrouw, drie tienerdochters en een hond), liet de asielmedewerkster weten dat kittens niet alleen worden geplaatst. Er moet al een kat in huis zijn of je moet er nog eentje bij nemen in verband met het socialisatieproces van een kat. Kuipers legde zich er bij neer en gaf aan dat ze een kitten zouden nemen.

Tweede teleurstelling

Drie weken later was aan die eis voldaan en toog Kuijpers met twee dochters naar het asiel. Dat bezoek leidde tot een tweede teleurstelling. ,,Wij kwamen opgetogen binnen om nader kennis te maken met Wouter, zo hadden we hem al gedoopt. De medewerkster vertelde echter gelijk dat wij niet voor de kat in aanmerking komen, omdat wij een hond hebben.”

Daarvoor heeft Kuijpers geen enkel begrip. ,,Ik ben boos geworden, we voldoen aan alle eisen en zijn nog bereid om € 60,- te betalen alleen om het beest een goed tehuis te geven”, schrijft ze. ,,Ik heb aangegeven dat als ik de kat niet had laten ophalen, hij toch ook op zou groeien met de hond en dan was er niets aan de hand geweest. Nee, we krijgen hem niet... Ik snap nu waarom het dierenasiel zo vol zit, want op deze manier zullen er weinig katten herplaatst worden.”

Richtlijnen

Beheerder Tamara Pigot van Dierentehuis Amersfoort stelt dat de medewerkers allerlei richtlijnen volgen bij het plaatsen van dieren. Die richtlijnen zijn relatief streng, geeft ze toe. ,,Daar is heel bewust voor gekozen omdat in het verleden veel geplaatste dieren weer terugkwamen, na bijvoorbeeld gezinsuitbreiding of nadat is gebleken dat mensen allergisch voor katten zijn. Dat is heel vervelend, zowel voor de dieren als voor de eigenaren, en dat willen we daarom zoveel mogelijk voorkomen. We weigeren ook niet zozeer mensen, we kijken naar welk dier bij hen past. Dat kan inderdaad betekenen dat het dier dat ze op het oog hadden, voor hen niet geschikt is.”

Het relaas van Ria Kuijpers is voor Pigot aanleiding navraag te doen binnen haar organisatie. ,,Tot het punt waar de hond bij komt kijken, is volgens onze richtlijnen gehandeld. Ik weet niet hoe een en ander is gegaan, maar zal dat navragen. Als dat is uitgezocht, sta ik ook open voor een gesprek met de familie Kuijpers.”

Pigot ziet overigens geen oorzakelijk verband tussen het strenge plaatsingsbeleid en het ruimtegebrek. ,,Als je minder streng bent, krijg je weer veel dieren terug.”

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie