Amersfoorter schrijft autobiografie
13 augustus 2008 om 00:00 Nieuws,,Ik wil met dit boek waarschuwen dat niet alles is wat het lijkt”, legt de debutant uit. Als hij zijn partner ontmoet rond de eeuwwisseling blijkt er geen vuiltje aan de lucht. Ze hebben een mooi huis in Haarlem, een goed leven en een samenlevingscontract. En zijn nieuwe vriend is schatrijk. Denkt hij. Tot de dag van de arrestatie. Het kwam als een donderslag bij heldere hemel. De gewezen communicatieadviseur had iedereen en alles belazerd en voorgelogen, zo bleek later. ,,Ik heb aanvankelijk zelf geprobeerd de schulden af te lossen. Maar die waren te groot voor mij. En zo belandde ik in de schuldsanering. Met wasknijpers vouwen in de bak verdien je namelijk niet zoveel. Hij heeft niets meer. Ik word net zo hard gestraft als hij”, vertelt Dijkhuizen.
door Bert Vos
Berooid probeert hij zijn leven weer op te pakken als ziekenverzorger. Maar hij wil meer verdienen om sneller zijn schulden af te lossen. In 2006 maakt hij daarom een nieuwe start in Amersfoort als ambulancechauffeur. ,,Ik had altijd mijn zaken voor elkaar, stond nooit rood en kocht nooit iets waar ik geen geld voor had. En nu leef ik onder bijstandsniveau.”
Het meeste geld dat hij verdient gaat naar de schuldeisers. Hij heeft alleen wat leef- en kleedgeld. Over drie jaar is hij er vanaf. ,,Maar mijn ex zit tot 2013 in de cel”, relativeert hij.
In zijn boek vertelt Dijkhuizen over zijn carrière Hij werkte bij een kantoorboekhandel, was bedrijfsleider in een cadeauwinkel en liet zich tenslotte omscholen tot ziekenverzorgende. Vijftien jaar lang verzorgde hij dementerenden. Een overzichtelijk bestaan. Privé wordt het echter turbulenter als zijn partner in beeld komt. ,,Het boek is ontstaan door verklaringen aan de politie. Die dekten de lading niet en ik moest wat aanvullingen naar hen mailen. Toen kon ik het schrijven niet meer laten en zo ontstond dit boek van 260 pagina’s.” De opbrengst is bestemd om zijn schuld versneld af te lossen.
Hij hoopt dat de lezer alert wordt op zaken die op het oog niets om het lijf hebben en betrouwbaar lijken te zijn binnen de relatie. ,,Het een actueel gegeven waar veel mensen zichzelf in herkennen en wat je voorlopig niet meer loslaat.”
Zijn ex bleek te lijden aan een narcistisch persoonlijkheidssyndroom. ,,Toch kan ik hem niet vergeven”, zegt hij. Het wantrouwen naar zijn medemens is te groot en moet slijten. Eén troost. ,,De rechter zei tegen mij. ‘U treft geen enkele blaam. U was slechts schuldig aan liefde.’ Poëtisch toch?”
u www.schuldigaanliefde.nl.
