Nationale beker voor BC Amersfoort
7 mei 2008 om 00:00 Nieuwsdoor Huub van Aerssen
Voor BC Amersfoort was dit inmiddels de vierde keer op rij dat de beker werd gewonnen. Al elf maal stond de ploeg in de finale en al acht keer in totaal ging de beker naar Amersfoort. ,,Dat zijn pas cijfers”, glunderde BC Amersfoort coach Fred van Wankum, die met Amersfoort al vijf keer de beker in de wacht wist te slepen. Door een boycot van de ‘bende van zes’ deden er dit jaar maar twee ploegen uit de topliga mee aan het bekertoernooi en was het voor zowel Duinwijck als BCA heel eenvoudig om de finale te bereiken. En in die finale was BCA gewoonweg te sterk voor het thuispelende Duinwijck. Naar verwachting won de thuisploeg nog wel het dubbelspel bij de mannen, maar daarmee was dan ook wel de koek op voor de ploeg uit Haarlem. Karina de Wit maakte het Yao Jie nog wel moeilijk, maar kreeg geen winstkansen. Van Wankum: ,,De Wit en Jie kennen elkaar door en door. Jie weet dat als ze rustig blijft de Wit fouten gaat maken. Daarom bleef ik aangeven dat ze in de rally ‘s moest blijven.” Voor Jie stond de bekerfinale vooral in de schaduw van het mislopen van deelname aan de Olympische Spelen. Tijdens het EK bleef ze net als Eric Pang steken in de kwartfinale, terwijl de eis van het NOC*NSF was, dat de halve finale bereikt diende te worden. ,,Vier jaar van hard werken zijn verloren gegaan door blessures waarmee ik het afgelopen jaar te kampen had “, baalde Jie, die via een lobby van de NBB misschien alsnog naar China kan afreizen. ,,Ik ben heel blij dat ik nog een nieuwe kans krijg, want ik wil dolgraag naar Peking. Momenteel ben ik blessurevrij en heb nog drie maanden om topfit te worden. In Peking maak ik zeker kans op een medaille.” Op die gedachte hinkt ook Eric Pang alhoewel er voor hem geen lobby op gang is gezet en hij derhalve zijn zinnen heeft gezet op de volgende spelen. ,,Ik ben pas 26 jaar en wordt steeds beter. Na het EK wilde ik een week lang niets te maken hebben met badminton, zo teleurgesteld was ik. In de kwartfinale won ik de eerste game, maar daarna ging het volledig mis. Doordat er van ieder land maar één of twee spelers mee mogen doe aan de Spelen, had ik een goede kans gemaakt om ver te komen. Heel zuur!” In Haarlem sleepte Pang het winnen punt binnen maar dat verzachtte de pijn voor hem allerminst. “ Die teleurstelling spoel je niet zomaar weg.”
