Expositie in wijnhandel Blancardi

AMERSFOORT - Rumiana Yotova is van oorsprong Bulgaarse. Ze studeerde af aan de academie voor toegepaste kunst in Troyan, Bulgarije. Sinds 1998 woont ze in Delft en werkt afwisselend daar en in Bulgarije. Vroeger maakte ze realistisch werk, maar langzamerhand ontwikkelde zich haar stijl tot figuratief-abstract. Met paletmes in olieverf schilderen is favoriet, ,,vanwege de intentie en balans die ik daarmee kan bereiken.”

door Ellen de Jong

In Rumiana’s schilderijen, ze werkt altijd aan drie of vier schilderijen tegelijk, komen bijna altijd menselijke figuren voor; ze geeft bepaalde situaties weer waarin mensen kunnen verkeren. Emoties tijdens ontmoetingen en afscheid, mensen die elkaar omhelzen, het zijn thema’s waar ze niet van afwijkt. ,,Die wil ik in mijn werk laten zien. Als ik in Bulgarije of hier ben zie ik door het raam van mijn atelier wat zich afspeelt tussen mensen op straat. Ik krijg een beeld van hun onderlinge relaties op dat moment, een paartje wat elkaar kust of elkaars hand vasthoudt. Aangezien ik pal naast m’n raam schilder kan ik mijn gevoel wat ik daarbij heb direct op doek overbrengen. Soms wil ik puur abstract schilderen, maar het blijkt dat er altijd weer figuren en gezichten opduiken.” ‘Na lange afwezigheid’ is een schilderij waarin Rumiana twee personages dicht tegen elkaar aan gevlijd in beeld bracht, in pastelkleur. Het straalt iets sereens uit, iets icoonachtigs. Rumiana heeft zich ook een tijdje met het schilderen van iconen beziggehouden. Wat de kleuren aangaat, die zijn niet toevallig. Pastel drukt wat zachts uit, maar in sommige schilderijen overheersen felle kleuren. ,,Ik gebruik bij heftige emoties, als het tussen mensen botst bijvoorbeeld, zwart en rood.” Links in de zaak hangt een voorbeeld van een dergelijk schilderij met gezichten die zich van elkaar hebben afgewend.

De komende jaren wil Rumiana en dat zegt ze met nadruk, ,,steeds abstracter gaan schilderen, maar er komen toch weer mensen in beeld.” Rumiana’s man Gerard, haar steun en toeverlaat, vult aan: ,,Je zit wel altijd gefascineerd in kunstboeken naar puur abstract te kijken.” Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, emoties laten zich niet dwingen, er blijven menselijke trekken in haar werk verschijnen. Rumiana kan ook niet zonder haar werk. Na tien dagen vakantie - waar ze wel indrukken van andere landen opslaat die later weer van pas komen - begint ze te mopperen. Ze lacht er schaterend om.

Haar schilderij ‘Brief’, in pastelkleuren, pronkt in de etalage, ook weer een voorbeeld waar gestaltes, dit keer vier vrouwen, zich bezighouden met een brief. Als sluitstuk ‘Venster’: Een metafoor van de ziel. Rumiana voegt eraan toe: ,,Mijn ziel, kijkend naar buiten - open voor alles wat mooi en goed is.”

u Tot 1 februari. Wijnhandel Louis Blancardi, Zuidsingel 62. www.riekviehoff.nl/galerie.