ADG trekt aan kortste eind in damthriller

AMERSFOORT - De tweede ,,stunt'', wederom winnen van een koploper, bleef in de achtste ronde van de damcompetitie dit keer uit voor ADG. Werd in de vorige wedstrijd van de nationale damcompetitie gewonnen van DVSB, nu keerden de Harderwijkse dammers tevreden huiswaarts: 9-11.

Toch lieten de Amersfoorters het achterste van hun tong zien en was er halverwege de wedstrijd nog niets aan de hand. Sterker nog, Kees de Jonge opende zelfs met een partijzege op Patrick Wielemout. In de opening speelde hij verdedigend maar bracht ook enkele combinatiedreigingen erin. In het middenspel kroop de Harderwijker achter een schijf waarop de ADG'er vernietigend toesloeg. De doorbraakactie was direct over en uit. Eindelijk weer eens een partij die Kees won, maar niet iedereen volgde het goede voorbeeld!

Na een scherpe opening van Ton Bollebakker bracht tegenstander v.d. Meer de partij in rustiger vaarwater. Het laveerde naar klassiek. Een blunder van de Harderwijker leverde de ADG'er een drie om drie doorbraak op. Maar ook Ton bleef niet achter en blunderde eveneens. Hij haalde te snel dam waarna v.d. Meer naar een remise-eindspel kon plakken.

De Harderwijkers kwamen weer op gelijke voet door een nederlaag van invaller Mark Klein Kranenbarg. Na een positionele fout in opening stond hij verder de gehele partij onder druk. Rond de tijdnoodfase wist Mark een fatale afloop helaas niet te vermijden.

Na een klassieke opening nam Andrew Tjon A Ong de hekstelling in, maar Fred Elgersma ruilde zich meteen eruit.  Gevolg hiervan was wel dat de ADG'er de lange vleugel van zijn tegenstander onder druk kon zetten, dat uiteindelijk tot een efficiënte lange vleugelopsluiting leidde. In ruil voor compensatie offerde de Harderwijker in het late middenspel een schijf, maar kwam analytisch totaal verloren te staan. Weliswaar zou Andrew de schijf moeten teruggeven, dat even later tot absolute winst zou hebben geleid. Hij offerde echter foutief terug waarna de stelling niet meer dan remise waard bleek te zijn.

De Harderwijkers namen zelfs een voorsprong door een nederlaag van Frits Stuger. Er ontstond (zoals gewoonlijk) klassiek dat tegen Joras Ferwerda lange tijd gelijke tred hield. Voor beide kanten was het oppassen voor de zgn. 'Coup Royal' dreigingen. In tijdnood wilde de Amersfoorter in het middenspel afstevenen op remise. Hij deed een voorwaartse afruil dat echter het begin was van zijn ondergang en de stelling niet meer te houden was. Ferwerda was opgelucht en blij met zijn verdiende overwinning Want ook met zijn tijdnood had hij niet durven hopen dat het zo mooi voor hem zou aflopen.

De ,,ramp'' werd nog erger omdat Marcel Everloo het stilzwijgen werd opgelegd door Jan v.d. Star. Het duel speelde zich af op het centrum. De Harderwijker wisselde echter in het middenspel een dubbele omklemming voor een halve hekstelling. Hij drukte daarmee op de stelling van Marcel die te veel schijven had op zijn korte vleugel. Door handig manoeuvreren kon de Hooglander een doorbraak niet voorkomen. Weliswaar kwam hij nog wel op dam, maar op dat moment stonden ook vele vangstellingen klaar.

Cees Strooper verkleinde de achterstand weer tot 6-8 door niemand minder dan Niek Kuijvenhoven te verslaan. Na een agressieve openingsvariant belandde de partij in rustiger strategisch vaarwater. Cees liet zich toen van zijn beste kant zien. Hij ruilde naar een ijzersterk veld en trok het voordeel naar zich toe. De oud NK finalist kon niet anders dan een voor hem nadelige combinatie toelaten. De ADG'er won een schijf en behaalde daarbij een dam. Omdat Kuijvenhoven zelf zijn doorgebroken schijf niet kon kronen slaagde de Hooglander erin een gewonnen eindspel af te dwingen.

De resterende 3 partijen werden remise waarmee de eindstand werd bepaald op 9-11.

Na een voorzichtige opening kon invaller Hans Mulder zijn tegenstander middels een dreiging van schijfwinst verplichten tot een ruil die de ADG'er ruimte gaf tot een betere opbouw. Het werd echt laveren om enig voordeel te krijgen en behouden. Uiteindelijk lukte het net niet en kwam er een stelling op het bord die beiden ,,verplichtte'' om naar remise te spelen. Een terechte uitslag.

De openingsfase van de partij tussen Harry de Waard en Ruurd Wuestman leverde rustig (saai) klassiek spel op. Maar in de 2e helft namen de spanningen zienderogen toe en kreeg de ADG'er het ineens zwaar. Wuestman trok het voordeel naar zich toe maar werd opgeschrikt door een verrassende doorbraakactie van de Zeistenaar. Dit kostte hem in eerste instantie 3 schijven achterstand. Maar in het eindspel kon Harry twee dammen halen en omdat de schijven van Wuestman ongunstig stonden opgesteld staakte de Harderwijker op een gegeven moment elke winstpoging en nam genoegen met een puntendeling.

Tegen Salou-ganger Cees de Jong speelde Leo Rosendaal een spannende partij. Leo startte de partij wat slap waardoor de Harderwijker direct het initiatief nam door een mooie en sterke centrumstand op te bouwen. Helaas restte de ADG'er op dat moment niets anders dan de boel af te breken en hopen de schade beperkt te houden. In de fase tussen de 10 en 30e zet verbruikte Cees veel tijd en dat Leo een uur voorsprong op de klok opleverde maar ook een wat mindere stand. In de 2e fase van de partij ging de ADG'er zijn tijd verbruiken en werd de stelling voor hem ineens steeds beter. Rond de 40e zet had hij zelfs het gevoel van goede winstkansen. Helaas lukte het niet om winst te vinden en kon hij ook niet profiteren van de tijdnood van zijn tegenstander. Sterker nog, het lukte hem om nog voor zijn tegenstander door de vlag te gaan. Gelukkig was dit wel na de 50e zet en was de stelling na de spannende tijdnoodfase kansloos remise.