2013: 'Het jaar waarin de macht van klein zichtbaar wordt'

9 januari 2013 om 00:00 Nieuws

AMERSFOORT - ,,2012 was het jaar van samenwerken, tussen en met inspirerende Amersfoorters'', sprak burgemeester Lucas Bolsius woensdagavond tijdens de nieuwjaarsreceptie van de gemeente. ,,Het jaar van mensen die besloten mee te tellen in plaats van op te tellen. Maar 2012 was ook een jaar van afrekenen en tegenwerken. Van teleurstelling en beschaamd vertrouwen.'' De goed bezochte receptie werd gehouden in De Observant.

Waar het volgens Bolsius uiteindelijk allemaal om draait is 'het menselijke, het kleine'. ,,Dat is familie, dat zijn vrienden. Dat is wonen in een prettige en veilige buurt en stad, dat is waardering krijgen voor wat je doet. Dat is samen met anderen iets bereiken. Daarom kijk ik met die blik naar het komende jaar, naar 2013. Het jaar waarin de macht van klein zichtbaar wordt.''.

Hieronder de nieuwjaarstoespraak van de burgemeester:

,,Welkom allemaal,

Het is geweldig dat u hier bent vanavond. U zag net Amersfoorters, in hun bijdrage aan het Stadsportret van 2013. Mensen die vertellen over hún Amersfoort, hoe zij de stad zien, hoe zij Amersfoort maken. De Amersfoorters die u, via de mail, uitnodigden voor de nieuwjaarsreceptie zeiden het al, de mensen op het filmpje van zo-even zeiden het ook: Amersfoort, dat ben ik, dat bent u, dat zijn wij. Samen geven wij de stad haar gezicht. U en ik vormen de essentie van wat Amersfoort, Amersfoort maakt. Wij maken de stad kleurrijk en luidruchtig. Soms verdrietig en stil. Maar ook liefdevol, gezellig, grappig en verrassend. We gaan de komende weken onze stad voor de eeuwigheid vastleggen, in het online Stadsportret. Daarover aan het eind meer.

Eerst wil ik u graag vertellen over wat ik zag en zie gebeuren in onze stad. Traditiegetrouw is het nieuwe jaar het moment van achterom kijken én vooruit zien. Ik neem u dan ook eerst mee terug naar 2012. En deel daarna met u mijn hoop en vertrouwen voor 2013. 2012 was het jaar van samenwerken, tussen en met inspirerende Amersfoorters . Het jaar van mensen die besloten mee te tellen in plaats van op te tellen. Maar 2012 was ook een jaar van afrekenen en tegenwerken. Van teleurstelling en beschaamd vertrouwen.

Toen ik aantrad als burgemeester in 2010 heb ik gezegd dat de grootste uitdaging voor het openbaar bestuur in deze tijd is om aansluiting te vinden bij de netwerken in de stad, bij u de Amersfoorters. Zodat we samen, stad en bestuur, antwoorden vinden op vraagstukken die zich niet simpel en ééndimensionaal laten oplossen. Want in onze boeiende tijd, zijn veel dingen niet meer vanzelfsprekend. Het afgelopen jaar, de afgelopen jaren, waren dan ook een zoektocht naar oplossingen, en niet alleen in Amersfoort. Een zoektocht naar hoe we samen, stad en bestuur, verantwoordelijkheid kunnen nemen en dragen voor onze stad. Ook, of juist, in uitdagende tijden. De politiek is immers al lang niet meer dé belangrijkste speler, vadertje Staat is niet meer. Leiderschap is sturen, maar vooral ook dienen. De verticale samenleving van vroeger is gekanteld naar een horizontale samenleving. Het stadsbestuur: de raad,het college, de ambtelijke organisatie, zijn onderdeel van het netwerk van individuele inwoners, van verenigingen en stichtingen, van bedrijven en maatschappelijke ondernemingen, van u.

Het bestuur van onze stad moet daarom toegankelijk, benaderbaar en aanspreekbaar zijn. Met Het Nieuwe Perspectief werkt ons bestuur en onze organisatie aan die nieuwe rol, aan de nieuwe mogelijkheden. Want we weten allemaal, we kunnen op de oude voet niet verder. Het moet anders : voor een duurzaam leefbare stad. En voor een duurzaam betaalbare overheid.

Dat zoeken naar andere manieren, dat leidt tot onrust, verwarring en kwetsbaarheid. En het gaat lang niet altijd zo snel als ik, als wij, zouden willen. En toch moeten we samen vertrouwen hebben dat we er komen. Martin Luther King zei het heel mooi: Als je vertrouwen hebt hoef je niet de hele trap te zien om de eerste stap te zetten. En velen van u zetten die eerste stap in 2012. Het lukte. Er kwamen mooie dingen tot stand. Niet dankzij de overheid (misschien soms zelfs ondanks), maar dankzij u, dankzij Amersfoorters als u.

Het hele Soesterkwartier wordt energiek, dankzij mensen als Hedwig, Marieke en Wim. En onder de niet aflatende bezieling en duwkracht van Roelie, Riekje, Martha, Piet, Ellen en Kees beheren Amersfoorters het Waterwingebied. Er ontstaat spontaan een postzegelpark aan de Leusderweg, met Carolien voorop. De 85-jarige Wim snoeit met zijn vrienden de buxushaagjes in Kattenbroek.

En soms lukte het niet helemaal. Of helemaal niet. Dan ging onze energie niet naar het vinden van oplossingen van reële problemen of het vinden van alternatieven voor bezuinigingen. Dan werd het afrekenen in plaats van op elkaar rekenen. Werd vertrouwen publiekelijk beschaamd, en werd samenwerken, tegenwerken.Dan moet een informateur de scherven bij elkaar vegen en kijken wat er gelijmd kan worden. Of opnieuw opgebouwd. Dan wordt het stadsbestuur meer be-spreekbaar dan aan-spreekbaar. Als we terugkijken, als we de jaaroverzichten volgen, dan gaat het over het grote, de gebeurtenissen in de wereld, in het land. Over de, vaak financiële, zaken: over de crisis, de bezuinigingen, de hypotheekrente, de zorgkosten.

En natuurlijk komt dat dichtbij als daardoor uw baan verdwijnt, het huis niet verkocht raakt, de broekriem niet strakker meer kan. We voelen de gevolgen ook hier als de voedselbank de vraag niet meer aankan, als steeds meer mensen het financieel moeilijk hebben.

Maar toch…de zaken die ons echt raken, waar we gelukkig van worden en waar we verdriet van hadden en hebben.. dat zijn niet die beelden in het jaaroverzicht maar dat is het nabije..het menselijke, het kleine. Dat is familie, dat zijn vrienden. Dat is wonen in een prettige en veilige buurt en stad, dat is waardering krijgen voor wat je doet. Dat is samen met anderen iets bereiken. Daarom kijk ik met die blik naar het komende jaar, naar 2013. Het jaar waarin de macht van klein zichtbaar wordt.

In 2013 verwelkomen we de 150.000ste inwoner in onze stad. De 150.000ste Amersfoorter. Wie had in 1970, toen Amersfoort 75.000 inwoners had, kunnen bedenken dat we straks in dit nieuwe jaar voor dubbel zoveel mensen het 'thuis' zouden bieden. Toen we in 1980 de status groeistad kregen, was er nog geloof in de macht van groot. Groot, groter, grootst. Groeien was synoniem met groter worden. Er moest gebouwd worden, uitgebreid worden. Maar Amersfoort wilde geen groeistad, maar een bloeistad worden. In Amersfoort stond niet het getal centraal, maar de identiteit. Een stad met een hart, dat stond voorop.

En daarom vieren we dit jaar ook niet de groei van Amersfoort: het behalen van die mijlpaal van 150.000 inwoners. Nee, we vieren de bloei van Amersfoort. Een stad die groot geworden is door klein te durven blijven. In Amersfoort koesteren we het kleine, het nabije, de menselijke maat. De afdeling Burgerzaken telt de Amersfoorters keurig op, maar in onze stad telt iedereen mee.Er wordt in Amersfoort niet met je gerekend, maar óp je gerekend, er wordt gevraagd om je aandeel te leveren.

Ik noemde er al een paar: gewone Amersfoorters die het initiatief nemen om iets buitengewoons te doen. Iets kleins wat groots was voor de mensen om hen heen, voor hun wijk, buurt, straat. Voor hun school of vereniging. Voor Amersfoort. Iets kleins dat begon te groeien. Omdat anderen aanhaakten en het tot bloei brachten. Jeroen bijvoorbeeld had een wild idee. En in 24 uur werd een nieuw Panorama van Amersfoort geschilderd. De verkeerstuin op de wagenwerkplaats zal nooit meer hetzelfde zijn. Bart was samen met Cor, Daphne en Jos een onvermoeibaar pleitbezorger voor lekker en eerlijk eten, uit de regio. En daarom werden we in 2012 Hoofdstad van de Smaak en staat er een streekmarkt aan de Eem. Kars en Marco en hun teams brachten ons nog eens twee Michelinsterren: het culinaire feest compleet. In Vathorst kreeg Jacqueline heel veel mensen op de been, om de 11-bruggen-tocht te schaatsen over de prachtige grachten. Mick kreeg het voor elkaar: voor de tweede keer. En half Amersfoort stond langs de lijn om al die grote en kleine lopers aan te moedigen, van drinken te voorzien of te helpen met de route. De stichting Vrienden van de Sint Joriskerk konden het in 2012 vieren: De Sint Joriskerk was af. Ans, Bert en al die andere betrokkenen kregen de sleutel van het Klokhuis. In vier maanden tijd werden 300 wijkbewoners lid van de wijkvereniging. En samen met al die vrijwilligers runnen zij nu dit hart van de wijk. Theo, Peter, Carla, Gerard en Roelie, de groep van vijf , vonden dat de samenwerking tussen stad en stadsbestuur beter kon en moet. En de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, de Nationale Ombudsman en heel veel Amersfoorters waren het met hen eens. Het Nieuwe Samenwerken. Hans, Mirjam en meer dan 100 fotografen en vrijwilligers maakten van Amersfoort een Fotostad, GRID 2012, het klikte in Amersfoort. En in 2014 komen ze terug.

Ik kan nog wel een half uur doorgaan met het noemen van Amersfoorters die afgelopen jaar, en jaren, zich bemoeiden met hun stad. Velen zie ik ook hier. U begon iets en nam anderen mee. En ik herken, in gesprek met velen van hen, iets. Iets dat ze gemeen hebben. Iets dat mij inspireert voor 2013. Cicero zei het al: de oorsprong van alle dingen is klein. Klein, dat is waar groots begint. Maar Ans van het Klokhuis zei het misschien nog wel mooier: Door dit alles kennen mensen elkaar weer in het Klokhuis, ze voelen zich betrokken. De wijk zijn zijzelf. Amersfoort, dat zijn wij.

Daarom geloof ik dat 2013 het jaar wordt van het kleine, het nabije. Van mensen die willen meetellen. En anderen meenemen. Het jaar van Mick, Jacqueline, Theo, Carla, Hans, Daphne, Bert en… van u. Ik nodig u uit, nee ik vertrouw op u, om dit komende jaar opnieuw of voor het eerst uw bijdrage te leveren aan uw en mijn stad. Amersfoort, dat zijn wij.

En dan zijn we terug waar het begon. Terug bij het filmpje waarmee we starten. Het Stadsportret. De aanleiding is de komst van de 150.000e inwoner, over ongeveer een maand. We gaan er een portret van maken, maar niet van die ene persoon. Nee, een stadsportret, van 149.999 mensen. Want wij maken Amersfoort tot een grootse stad. We maken een online stadsportret, dat we voor eeuwig vastleggen in het archief van Archief Eemland. U hoort daar bij. Zodat uw bijdrage aan de stad, uw Amersfoort, voor altijd is terug te vinden. Daar heeft u een paar weken de tijd voor: om een opname te maken van u zelf, van de mensen om u heen. Een foto mag, een video is nog leuker. En al die kleine bijdragen maken één groot stadsportret. Vanavond kunt u al mee doen (…) Op www.amersfoortdatzijnwij.nl verzamelen we iedereen. Tot de dag dat de 150.000e inwoner ons compleet maakt. Ik wens u, ik wens ons, een geweldig jaar.''

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie