ADG `nekt´ buurtgenoot DVSB

AMERSFOORT - In de 7e ronde van de nationale damcompetitie heeft ADG koploper DVSB de eerste nederlaag toegebracht, In een uiterst spannend duel keerden de keistaddammers met een 9-11 overwinning op zak tevreden huiswaarts. De Soest/Baarnse formatie moet nu Harderwijk naast zich dulden dat op eigen terrein 020 2 aftroefde: 12-8.

Eerste klasse b

,,Eerlijk is eerlijk, in de vorige wedstrijden hadden we over het algemeen niet te klagen en was Vrouwe Fortuna in ons buurtje, maar dit keer liet ze ons in de steek'', aldus Leo v.d. Laan.

De wedstrijd ADG - DVSB begon overigens met enkele ogenblikken stilte en vroeg voorzitter Martens ons om ook even stil te staan bij de verschrikkelijke gebeurtenissen van afgelopen week in Almere die niets met sport te maken hebben!

Van geweld was ook nauwelijks sprake in het duel tussen Gerard van Mourik en Ton Bollebakker. Het werd een rustige partij met aanvalsklassiek voor de DVSB'er. In het middenspel was er licht voordeel te bespeuren voor Ton door vleugelcontrole en combinatieve dreigingen. De partij bleef echter steeds in evenwicht.

Harry de Waard zette ADG op voorsprong door een partijzege op Dick Roelofs. De Zeistenaar nam een korte vleugelopsluiting in waardoor Dick zich op het centrum kon uitleven. Toch moest hij uiterst behoedzaam opereren vanwege combinatiedreigingen. In de 2e helft van de partij werd hij slachtoffer van een `gemene` truc. Een forcing gevolgd door een combinatie zag de DVSB'er te laat en moest daardoor noodgedwongen een schijf offeren. Daarna werd de partij foutloos door Harry uitgespeeld.

Klassiek spel was te zien bij Michiel Luiten en Frits Stuger. De DVSB´er stak veel tijd in zijn verkregen centrumpositie. Toch wist de Amersfoorter zijn aanvallen te pareren en ontstond er een remise-eindspel met elk 7 schijven. Op zijn 40e zet deed Frits niet de allerbeste zet, enkel om Michiel van de wijs te brengen. De getruckte Amersfoorter zag op dat moment dat de resterende tien zetten voor 5 seconden voor Michiel geen haalbare kaart meer was.

Dick Beking verkleinde de achterstand tot 3-5 en boekte zijn eerste overwinning ten koste van Leo Rosendaal.

De partij belandde in klassieke vaarwateren waarbij Leo zich op den duur prettig voelde. Maar in deze steeds perspectiefrijke stelling kon hij geen weg naar de winst vinden en `presteerde` het zelfs nog om te verliezen.

Wim Martin rook kansen tegen Fred van Amersfoort, die ondanks zijn naam wel degelijk voor DVSB speelt.

Direct vanuit de opening werd de lange vleugel van de tegenstander onder druk gezet. Dat bleek een uiterst kansrijk plan, ook omdat de DVSB-er niet de meest handige voortzetting koos. Wim voerde de druk gestaag op en winst leek slechts een kwestie van tijd. Fred vond in het middenspel echter net die ene, onlogisch ogende, maar juist redding brengende voortzetting. Na de eerste tijdcontrole werd remise overeen gekomen.

Andrew Tjon A Ong speelde een sterke ongebruikelijke opening tegen Leo v.d. Laan waarbij de DVSB'er behoedzaam moest manoeuvreren om alle valkuilen te kunnen omzeilen.

De complexe partij kostte beide spelers echter erg veel tijd. Leo had nog enkele minuutjes, Andrew nog slechts enkele seconden. Daarom besloot laatstgenoemde wijselijk om maar naar remise af te wikkelen om er in  ieder geval zeker van te zijn, dat hij de vereiste zetten binnen de beschikbare tijd kon voltooien: 1-1

Daarna remiseerden Cees Strooper en Eric van Dusseldorp. De ADG'er kwam sterk uit de opening maar men zou ook kunnen zeggen dat Eric de zaak schromelijk overschatte. Vervolgens ging hij in de ogen van de ADG'er flink aan de leiding maar bij wat de uitbouw daarvan een aanvalspositie moest worden ging het niet helemaal goed. Het gevolg was dat Eric zich herstelde en een remisepositie op het bord bracht waar niet aan te ontkomen was.

Het werd 5-9 door Gerrit de Bruijn, die een gecompliceerde flankspelopening uitvocht met Alex Ketelaars. Secuur rekenen was vereist, zodat beide spelers veel tijd verbruikten. Gerrit zette een combinatie naar dam open waar de DVSB´ er intuinde. Of hij nu op het ene veld dam haalde of op het andere, de ADG´er had altijd een tegencombinatie die hem schijfwinst zou opleveren. De rest was natuurlijk kinderspel.

Toch hoopte DVSB nog op 10-10 en dat had zeker tot de mogelijkheden behoort, want zowel Jelmer Martens tegen Kees de Jonge en Erik Maijenburg tegen Marcel Everloo stonden gewonnen.

Toch creëerde Marcel eerst nog een prima uitziende kettingstelling en drukte vervolgens op het centrum. Pas nadat de DVSB´er de kettingstelling wist te verbreken kantelde de partij. Enkele ruiltjes leverde hem op het centrum terreinvoordeel op en forceerde even later een doorbraak naar dam. Maar ook Marcel kwam op dam hoewel hij een nadelig eindspel inging. In een gewonnen eindspel maakte Erik alsnog de beslissende fout waardoor de ADG'er toch nog kon ontsnappen en met de puntendeling de eindzege voor ADG binnen te slepen. Erik na afloop van de partij…Ik dam het hele jaar niet meer!

De laatste partij was voor beide teams daarna een formaliteit v.w.b. de uitslag. Vanuit flankspel kreeg Kees de Jonge steeds meer nadeel: eerst via een centrumpost, later via een Ghestemdoorstoot. De ADG´er ruilde beide voorposten af en verdedigde zich daarna goed. Toch wist Jelmer terreinvoordeel te creëren en kwam de DVSB´er in een gunstig eindspel terecht die hij door overmacht wist te winnen.