De zon, hij bestaat echt!

Eindelijk is ie er dan toch, de zon. Naar buiten, de lanen op, de paden in met fiets, (klein) kinderen mee. Stranden bezoeken, picknicken, barbecueën, het bosbad weer eens lekker druk. De Eemhaven tjokvol vrolijke bootjesmensen, fietsboot stampvol, sloepjes allemaal verhuurd, terrassen vol, horeca tevreden.

De familie De Keijzer op de, niet elektrische, fiets naar buiten met vrienden richting Hoogland-West/Hooglanderveen. Eerste stop, het legendarische café De Plank, nu ‘t Hoekje’ of ‘Voorheen ‘t Hoekje’. Het terras bestaat uit 1 stoelen en is vol. De wat oudere man met afgekloven stompje sigaar, donkerbruine vingertoppen, leeg cognacglas hangt een beetje onderuitgezakt in de stoel. Groet ons met een onverstaanbaar gemompel. De taxi die hem komt ophalen staat er al een tijdje, hij maakt geen aanstalten om op de stappen. Kroegbaas Bertus Smink zet nog een glaasje voor hem neer. De taxichauffeur stapt in zijn wagen en wacht geduldig tot de klant bereid is om in te stappen. Wij duiken de lekker ouderwetse kroeg in waar tot onze onuitsprekelijke vreugde Bertus zelf achter de bar staat. Hij heeft in zijn kroegbaasbestaan al heel wat voor zijn kiezen gehad en oogt breekbaar. Heeft overigens nog steeds humor: ,,A jie mot pissen moe je shampoo meenemen,dan ken je belle blaze!” Gelukkig hij is er nog, vraagt wat we willen drinken. Moeizaam gaat hij door de knieën om twee koude flesjes bokbier te pakken waarna hij zich optrekt aan een barkruk. Het biertje voor fietsmaat Willem wordt als vanouds perfect getapt met bierviltjes onder de glazen. Heerlijk zo’n kroeg waar de tijd nog altijd stilstaat. Met vloerkleedjes op de tafeltjes en een notitieboek vol met streepjes als vervanger van een professionele kassa of een ander modern betaalsysteem. Hij trekt het niet meer om de hele dag en avond achter de tap te staan. Bertus wordt dan ook aan het eind van de middag afgelost door een vrolijke vriendelijke reus met een stevige buik onder zijn fleurige overhemd. We stappen op, groeten de vaste klanten aan de stamtafel, op weg naar Hooglanderveen om eens lekker te lunchen bij eetcafé DimS. Precies die dag staat Vincent de Vries zijn bedrijf schoon te poetsen en te soppen want ze gaan met vakantie naar Kroatië. Als alternatief fietsen we door naar Ambiance Houtrust om daar een hapje te eten. Effe lekker onderuit in de loungekussens met een glaasje wit en de lunchkaart. Wim Tomassen staat ons keurig te woord waarna hij uitlegt wat rozemarijnbrood is. Lekker zitten eten daar. Bestel broodje zalm. Als ik vraag niet te karig met de zalm te zijn, krijg ik een broodje veel zalm met verrukkelijke salade van guitig serveerstertje Patty.

Verder naar Nijkerkerveen waar het echtpaar Westhof residentie houdt. Een lap tuin met schapen, vogeltjes, paarden en lekkere zoete witte wijn. Terug door de weilanden waarna bleek dat we vreselijk hebben omgereden. Zadelpijn, doodop thuis op de bank geploft. VPRO’s Zomergasten maar half uitgekeken. Maandagmorgen gesprek met Dees ten Hulscher. De man achter KEI TV die mij benaderde om te praten over het maken van een sportprogramma. Ik ben zeer vereerd, denk daar serieus over na. Misschien wordt dit wel mijn grote doorbraak, word ik in een adem genoemd met Aicha Marghadi en Dionne de Graaff. Om maar te zwijgen over Mart Smeets!

Joop de Keijzer