Flehite krijgt artistieke erfenis Willem Alings

20 juni 2012 om 00:00 Cultuur

BINNENSTAD - De kinderen van de in 1968 overleden Willem Alings hebben museum Flehite onlangs 120 schilderijen geschonken van de Amersfoortse autodidact Willem Alings. Uit die collectie zullen 25 werken van 14 juli t/m 26 augustus te zien zijn op de zolder van het museum. De presentatie van het werk van Alings is onderdeel van een cyclus waarin een aantal interessante “outsiders” in de kunst centraal staan.

Kunstschilder wilde hij worden, de in de Leenaert Nicasiusstraat geboren en getogen Amersfoorter, Willem Alings (1891-1968). Zijn moeder zorgde voor papier, potloden en waterverf en hij schetste zijn eerste bloemen, vogels, een tafel of een hand. Stillevens om te oefenen. Zijn moeder zag dat haar zoon een passie had en stuurde hem naar de ambachtsschool.

Zonder toelatingsexamen, op grond “der verklaringen van Hoofden van scholen”, werd Willem in 1904 toegelaten aan de Ambachtsschool voor Amersfoort e.o. Na deze opleiding ging hij als schildersgezel aan de slag, maar het uurloon van eenentwintig cent viel tegen. De Ambachtsschool bood hem de betrekking van onderwijzer aan, tegen een vergoeding van achttien gulden per week. Later, in 1914, werd Alings grenswacht te Hilvarenbeek. Vanaf dat moment begon voor hem een dubbelleven: overdag met scheiding in het haar en een gesteven witte boord werkzaam als ambtenaar, in zijn vrije tijd altijd in trui bezig met schilderen. In woorden vol emotie schrijft hij talloze agenda’s en notitieboekjes vol.

Alings liet zich vooral inspireren door zijn omgeving: hij tekende en schilderde de binnenstad van Amersfoort, de Eempolder of de Leusderhei. Op een speciaal voor het schilderen aangepaste fiets trok hij naar gebieden rond de stad. In de trant van Van Gogh werd de omgeving van Amersfoort vastgelegd. Met de speciale drager op zijn fiets kon hij natte panelen en een schildersezel vervoeren. In een uur of anderhalf was een schilderij wel klaar. Wat hij slecht vond of mislukt, sloeg hij later in elkaar en werd in de kachel gegooid. Er verdween heel wat in de kachel.

Tijdens en na de oorlog woonde het gezin Alings aan de Weverssingel in Amersfoort, waar de deeltijdschilder op de zolderkamer zijn atelier had. Zo onverstoorbaar werkte hij, dat zelfs het luchtalarm hem niet weerhield. Naderhand staat dan in zijn agenda: “De dreiging lijkt verminderd, om dat te vieren vruchten meegenomen.”

Willem Alings was een passievolle man. Altijd vol verwondering en gevoel voor de schoonheid der kleuren. Hij was ook een sociaal bewogen man die opkwam voor de lonen van zijn collega’s en zijn Joodse huisbaas als onderduiker in huis opnam. Hij was een ruimhartig mens, maar ook een Einzelgänger. Hij sloot zich niet aan bij een Amersfoorts kunstenaarsgenootschap, exposeerde slechts enkele keren.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie