Gluren bij de Buren

Alle woningen in ons rijtje huizen aan de Dollardstraat zijn inmiddels verkocht en daarom leek het de buurtjes van nr.10 een leuk idee om de straat uit te nodigen voor een alternatieve ‘Gluren bij de Buren’. De nieuwe bewoners zijn allemaal jonge gezinnen met kleine kinderen. Ik vond het dapper van Marc en Irene om hun deur wagenwijd open te zetten om in hun ‘herberg’, waar wel plaats genoeg was, de buren met elkaar kennis te laten maken. Uw stukjesschrijver zou zorgen voor een sfeervol brandende vuurkorf voor hun deur om de entree nog gezelliger te maken. Binnen een paar minuten stond de hele Dollardstraat onder de rook, reden de auto’s stapvoets door de straat en hadden bewoners van zorgcentrum Puntenburg 112 gebeld omdat ze een enorme brand vermoedden in het Soesterkwartier. De buren op nr. 8 en 12 konden niet meer naar buiten kijken. Voorbijgangers renden met een noodgang door de verstikkende rook. Een mevrouw die haar hond had uitgelaten was hem ineens kwijt en hoopte hoestend op de tast het beest terug te vinden. Ondertussen waren de meeste buurtjes gearriveerd en trok de rook langzaam op. Elf kleine kinderen krioelden door de huiskamer en de ouders hadden de handen vol aan hun kroost. Buurmeisje Aster had met veel moeite een kasteeltje gebouwd maar een binnenstormend buurjongetje gleed uit over een klontje tapenade en nam het bouwseltje in een keer mee. Buurjongetje Dante deed na een paar minuten een perfecte imitatie van mijn bulderende lach, waarna hij thuis nog dagen is doorgegaan met oefenen. De aquaria van gastheer Marc zaten na een uurtje onder de vette vegen van nieuwsgierige kinderhandjes en er zat meer rode wijn in de bankstelkussens dan in de glazen. U begrijpt dat familie De Keijzer, de zestig al gepasseerd, nu als een soort oma en opa fungeren evenals buurvrouw Tiny van nr.16. Dus het was haast vanzelfsprekend dat toen buurmeisje Anna niet wilde eten het op schoot werd getrokken door oma en met het oeroude trucje “hapje voor oma /hapje voor Anna”, deed het stomverbaasde kind haar mondje nog open ook. Haar bordje was schoon leeg, waarna het kind tevreden in slaap viel in een hoekje van de kamer. De buurman van nr. 8 was ook jarig. Hij werd verrast door circa twintig bewoners waardoor lichte paniek ontstond bij de gasten van jarige Jans. Ze zaten net aan de soep toen wij ‘Lang zal ie leven’ zingend in polonaise zijn huiskamer binnen huppelden. Hij vond het gelukkig schitterend en trok snel wat zeiknatte tuinstoelen naar binnen om op te zitten. Met vochtige billen vertrokken we na een kwartier weer naar nummer 10, waar erwten-en pompoensoep met fruitige nasmaak werden opgediend. Opa De Keijzer kon nog net een bijzettafeltje met soepkommen en glazen overeind houden toen een hongerige kleuter zich aan het meubelstukje optrok maar kon niet voorkomen dat een glas wijn op het parket belandde. Gastvrouw Irene werd er niet warm of koud van. Vliegensvlug trok ze een rol keukenpapier van de muur om het verspilde druivensap op te deppen. Toen gastheer Marc op zijn platenspeler Nana Mouskouri opzette, werd het tijd voor uw columnist om huiswaarts te keren. Iedereen nam hartelijk afscheid van elkaar. Afspraken werden gemaakt om het nog eens over te doen, maar dan in een andere huiskamer. De vuurkorf zal dan door iemand anders worden ontstoken, want ik mag mij er nooit meer mee bemoeien!

Joop de Keijzer