Daar werd ik vrolijk van

De vele reacties naar aanleiding van mijn column van vorige week hebben mij blij verrast. Blijken van medeleven van de familie Mast uit Groningen die ook bij KVVA actief is geweest maar ook uitnodigingen om op zondagmorgen te komen voetballen bij oud KVVA’er Hennie Welp. Samen met onder andere Hooglander Gert Kreijne trappen deze veteranen, ook wel krasse knarren genoemd, een balletje bij het Quick honkbalterrein. En daar was ook nog eens de aardige mail van Theo Smink die mij ook voorstelde om met zijn maten te komen voetballen op zondagmorgen op een grasveld in Schothorst. Van dit soort ‘hartjes onder mijn riem’ werd ik echt vrolijk en ik neem de aanbiedingen in overweging. Op mijn vrijdagmiddagse kroegbezoek bij muziekcafé De Noot trof ik ook een vrolijke Henk Hak, samen met Hilda, blije uitbaters van dit horeca-etablissement. Het echtpaar blijft met een 74ste plaats in de Café Top 100 toch trotse biertappers, want ook deze notering doet geen enkele andere kroeg in de regio hun na. Waar was bijvoorbeeld Huub Smink met zijn Café Van Zanten? Kwam in deze prestigieuze cafétop helemaal niet meer voor. Personeel wat buiten stond te roken was ook niet bereid er iets over te zeggen zodat het voor veel gasten een raadsel blijft waarom dit ooit zo hoog genoteerd staande café zo pijlsnel naar beneden is afgezakt. Het gerucht gaat dat Huub al dagen ergens zit ondergedoken vermoedelijk in een tentje tussen de Occupy betogers en zodoende ook geen reactie kon geven. Samen met kroegtijgers Jos, Saskia, André en Theo een bokje gedronken op deze uitslag waar we best trots op mogen zijn. Als volgend jaar het terras wordt gerestyled, dan kan het alleen maar weer stijgen. Mits dochter Shirley dan wel weet wat een Kriek Lambiek is! Vanaf deze plek zou ik tevens een lans willen breken voor andere cafés in Amersfoort. Hopelijk gaan de speurneuzen van vakblad Misset Horeca ook eens de stad in waar ze vrolijk zullen worden van cafés als Fiji en Halewijn op de Hof en van café Zomaar op de Appelmarkt. Horecagelegenheden waar je altijd welkom bent en leuk wordt geholpen. Als regelmatige fietsende bezoeker voel ik, samen met mevrouw De Keijzer, mij daar ook prima op mijn gemak.

Vrolijk, nee opgetogen, werd ik van de blijde gebeurtenis in Dierenpark Amersfoort. Saar had alleen moeite met de camera’s die dag en nacht op haar stonden gericht. ,,Daar moet je eens een stukkie over schrijven”, mailde opgeluchte moeder Saar mij van de week. ,,Lig ik daar te bevallen van een drietonner, kan iedereen ongegeneerd in mijn neushoornvaginaatje loeren hoe mijn spruit wordt geboren.” ,,Zeg nou zelf Joop, ik heb toch ook recht op een beetje privacy tijdens zo’n loodzware bevalling?” ,,En die kerel van me, die staat nota bene vlak naast me te vreten en steekt geen poot uit!” ,,Had op zijn minst wel een beetje mee kunnen puffen of mijn bezwete hoorn kunnen deppen?” Ik heb Saar teruggemaild dat ik met haar meeleef, meer kan ik niet voor haar doen. Dat krijg je als je je laat gebruiken als webcamgirl. Had je maar geen toestemming moeten geven, Saar eigen schuld, dikke bult. Bedankt voor de beschuit met (roze) muisjes. Ga op zwangerschapsgymnastiek anders blijf je die hangbuik houden en doe wat aan je uiterlijk. Je ziet er slecht uit. Zo kun je niet op Youtube, meid.

Joop de Keijzer

Volgende week “Wist U Dat” over presentatie fotoboek ‘Het Oog’