Wie is wie?

,,En ze zijn allebei op dezelfde dag jarig”, grapte collega-columnist Guido de Wijs tijdens de opening afgelopen zondagmiddag van de expositie en boekpresentatie van ‘Schrijvers Schilders Schoenmakers’. De tweeling Hennie (70) en Floris Schrijver (70) zorgde weer voor heel wat verwarring in de bomvolle expositieruimte in De Oude Viltfabriek aan de Arnhemseweg. Locatie van de Glimlach werd dit prachtige onderkomen ook wel genoemd. Dat klopte want er werd heel wat afgelachen over wie is Hennie en wie is Floris. ,,Met wie stond ik nou een borreltje te drinken?”, dacht ik. ,,Met Hennie of met Floris?” ,,Hennie is die met dat blauwe colbert”, sprak een zelfverzekerde bezoekster. ,,Nee hoor, die met dat beige jasje is Hennie”, beweerde een andere kunstminnende schoonheid. Vrienden die het kunnen weten zeiden dat Floris iets natter zoende dan Hennie maar vriendin Hennie (Marcus) van Hennie sprak dat weer tegen. De vraag of het meisje van Hennie na een verjaardag nou nooit met de verkeerde naar huis ging lachte ze gierend weg. ,,Welnee, ik herken Hennie uit duizenden!” Ze liet in het midden wat dan wel het verschil was tussen de schoenmakerstweeling. Volgens Guido de Wijs is schilder Floris vroeg op pad om te observeren en zich te laten inspireren. Hennie is meer de schilder die ergens naar binnen loopt, deuren in/uit gaat en luikjes openzet. Op hun schilderijen zijn de afbeeldingen van Hennie vaak winterse taferelen, dode bomen of bomen zonder blad. Die van Floris zijn altijd groen of in bloei, lente en zomer impressies. De Wijs sloot zijn speech af met een gedenkwaardige kreet die mij deed opveren: ,,We gaan het op een zuipen zetten.” En dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Met een glaasje wit liep ik langs de fraaie stadsgezichten waarmee beide broers ons Amersfoort een beetje mooier willen maken en liet mij in het voorbijgaan nog verwennen door zus Wil de Ruiter-Schrijver, die met een schaal verrukkelijke Franse kaasjes iets langer bij mij bleef staan dan bij andere liefhebbers van deze delicatesse. Wil is getrouwd met horecatycoon Rien de Ruiter, de oud-barman van onder andere het onvergetelijke café de Petomaan op de Hof, nu de Blauwe Engel, en van Gasterij De Wagenmeester op het Stationsplein. Even dacht ik weer in de maling genomen te worden door Eva Media want de twee heren met microfoon en camera stelden zich voor als Van Leeuwen en Van Leeuwen, waarna ik twijfelde of ik geen glaasje te veel had genuttigd. Het waren echter Bert (microfoon) en Cees (camera) van deze omroep om een sfeerimpressie te maken van deze beeldende kunstmiddag.

Effe een knuffie met Mirjam Barendregt en met Hans van Wegen de Sinterklaasavonden van vroeger in herinnering geroepen.Stadsdichter Arjen van der Linden schudde nog gauw een gedicht uit zijn mouw. Hij had niet verwacht dat hij nog iets zou moeten voordragen daar hij geen mailtje van de Schrijvertjes had ontvangen. ,,Dat kan kloppen”, zei Floris of was het Hennie, ,,want we hebben geen e-mail.” Je kunt ze gewoon bellen of een briefje schrijven. De expositie is zeer de moeite waard en kan ik u aanraden. Let wel op dat u de tweeling niet door elkaar haalt. Die met dat haartje uit zijn oor is Floor en Hennie heeft een bril. Floor draagt ook een bril maar hoort niet bij Hennie. Want Hennie hoopt ooit nog eens te trouwen met Hennie. Ik stop, nou moet het toch zo langzamerhand wel duidelijk zijn wie wie is!

Joop de Keijzer