Soesterkwartier ‘hot’

De deurbel gaat op de Dollardstraat. Ik doe open en zie drie heren met gleufhoed, lange donkere regenjassen en aktetassen voor de deur staan. Ze stellen zich voor als David Frost, Sherlock Holmes en Hercule Poirot. Ze legitimeren zich netjes en vragen of ze binnen mogen komen om te controleren op fraude, illegale praktijken en zwart onderverhuur. Ik had gelukkig de brief gelezen waarin de gemeente Amersfoort aankondigde dat het Soesterkwartier als eerste in aanmerking kwam voor zo’n controle dus het was voor mij geen verrassing dat Janse/Janse en Janse ineens op de stoep stonden. Door de brief was ik gewaarschuwd zodat ik met een noodgang mijn maatregelen had getroffen. Als de sodemieter de enorme hennepkwekerij op zolder opgeruimd waar ik al jaren een dik belegde boterham mee had verdiend. Ook als een haas de illegale jeneverstokerij ontmanteld. De drie studentes uit Oekraïne, Zambia en Japan had ik net de week ervoor ondergebracht bij goede vrienden uit een andere wijk die pas veel later aan de beurt is voor controle, dus die konden nog effe profiteren van de huur die de drie dames netjes maandelijks contant overhandigden. Met een gerust gemoed liet ik de detectives binnen en bood ze koffie aan. Ze wilden liever eerst het huis grondig inspecteren waarna er dan, als alles in orde was, een kopje koffie wel in zou gaan, want nergens kregen ze iets te drinken aangeboden.

De zolder was keurig opgeruimd. Het gat in het dak voor ontluchting was grondig gerepareerd. Het rook precies zoals zolders altijd ruiken waarop de speurneuzen op hun formulier ‘geen onregelmatigheden’ noteerden. Op naar de slaapkamers waar de bedden keurig waren opgemaakt. De ramen stonden open om door te luchten, want een paar dagen daarvoor hadden hier de dames nog gebivakkeerd. Een van de speurders dook onder het bed en viste er een pikant stukje lingerie onder vandaan. Ik bekende met het schaamrood op de kaken dat ik het soms heerlijk vond om in dit setje televisie te kijken, waarop de heren begripvol knikten. Ik zag dat ze naar elkaar knipoogden en een gniffel niet konden onderdrukken. Op het formulier werd wederom ‘geen onregelmatigheden’ vermeld.

De woonkamer, keuken en toilet werden vluchtig bekeken en goedgekeurd. De schuur was inmiddels ook aan kant en geen spoor meer te ontdekken van de jeneverstokerij. De grote regenton buiten werd gelukkig met rust gelaten want daar had ik het restant jenever zolang in opgeslagen. Mevrouw De Keijzer had de dag ervoor nog de plantjes water gegeven. Nietsvermoedend was de hele achtertuin begoten met desastreuze gevolgen voor plant en dier. De hele dag vlogen dronken bijen en vlinders tegen het raam. De kruisspinnen hingen stomdronken in hun web. De koolmezen die een bad namen konden niet meer op hun pootjes staan en een aangeschoten egel liep pardoes de vijver bij de buren in waar wij hem de volgende morgen met een kater weer uitvisten. De heren hadden genoeg gezien en verontschuldigden zich voor de overlast. Nadat ze waren vertrokken, haalde ik vliegensvlug de gesmokkelde dozen sigaretten uit de dakgoot net voordat het trio bij de buurvrouw het balkon opkwam om te ‘tjekken’ op wietplantjes.

De rust in de buurt is teruggekeerd. Er werd niets onrechtmatigs geconstateerd. De wijk is weer gezellig, leefbaar, gastvrij en een voorbeeld voor andere wijken.

Joop de Keijzer