Mirjam Barendregt: ‘Jullie zijn niet van mij af’

14 september 2011 om 00:00 Achtergrond

De bel bij haar voordeur doet het niet. ‘Hard kloppen’, staat er op een handgeschreven papiertje op de deur. Maar nog voordat er kan worden geklopt, zwaait Mirjam Barendregt de voordeur open.

KATTENBROEK - ,,Wethouder zijn was de leukste daginvulling die ik me kon voorstellen. Dat ben ik kwijt’’, verzucht Mirjam Barendregt. Maar ze is er niet de persoon naar om lang bij de pakken neer te gaan zitten. ,,Het heeft geen zin om zielig in een hoekje te gaan zitten. Dan ben ik echt pragmatisch en nuchter. Ik ga dingen doen waar ik energie van krijg en dat is vooruitkijken.’’ Tijdens ‘haar afscheidsreceptie in De Observant vorige week donderdag waarschuwde zij alvast: ‘Jullie zijn niet van mij af’. door John Spijkerman

In DeStadAmersfoort.nl kijkt Mirjam Barendregt terug, maar vooral vooruit na een voor haar enerverende week. In de woonkamer, uitgestald op de grond liggen de cadeaus die zij ontving bij het afscheid vorige week in De Observant. Veel boeken, kaarten, maar ook flessen bier, wijn en chocolade. Vóór haar op tafel ligt een dikke stapel reacties die zij kreeg na haar aftreden. Het zijn e-mailtjes die ze heeft uitgeprint en die ze allemaal wil beantwoorden. ,,Ik vind het belangrijk er op een goede manier een punt achter te zetten.’’

Alle reacties en blijken van medeleven hebben haar op een bepaalde manier ook weer geholpen. ,,Het is heel moeilijk. Heel emotioneel ook. Ik heb heel lieve reacties gehad.’’ Moeilijk was het ook omdat Barendregt zich realiseerde dat haar wethouderschap voorbij was. ,, Je realiseert je dan ‘Ik had dit nog willen doen, en ‘O, wat was dat een leuk project’.’’ De baan als wethouder was echt geknipt voor haar. ,,Ik vond echt alles leuk. Van interne overleggen, gemeenteraadsvergaderingen, openingen tot aan bezoekjes aan jubilerende echtparen. Er lopen ook veel mensen rond in de stad met ideeën en dat maakte het ook heel erg leuk.’’

Haar aftreden als wethouder voltrok zich in sneltreinvaart. ,,Op het moment dat je zoiets bekendmaakt, leg je je pen neer en is het gewoon klaar. Er is geen opzegtermijn. Je hoeft geen vervanger in te werken.’’ Vorige week ruimde ze haar kamer op het gemeentehuis uit en werd de afscheidsreceptie gehouden. Meer openheid vanuit het stadhuis vond ze belangrijk. ,,En meer openstaan voor ideeën. Ik hoop dat een aantal dingen die ik heb geprobeerd te veranderen, blijvend zijn.’’

Een kostenoverschrijding van zeven miljoen euro bij de bouw van het Eemhuis deed haar politiek gezien de das om. Toen de gemeenteraad in februari 2011 het besluit nam de kunsthal KAdE te verplaatsen naar het Eemhuis, had Barendregt nog verzekerd dat het niets extra’s zou kosten. Sinds juli 2011 wist ze van de miljoenenoverschrijding, maar verzuimde haar mede collegeleden daarvan op de hoogte te stellen. Na die politieke inschattingsfout besloot ze af te treden.

Ze nam dat besluit op vrijdagmiddag 2 september rond lunchtijd. Later die middag maakte Barendregt dat bekend tijdens een ingelaste persconferentie. ,,Het was honderd procent mijn eigen besluit. Ik vond dat ik dicht bij mezelf moest blijven. Als raadslid al wilde ik op een bepaalde manier politiek bedrijven en hanteerde daarvoor mijn eigen maatstaven. Ik heb mezelf altijd voorgehouden dat ik nooit een plucheklever wilde worden. Ik ben streng voor anderen. Dan ben je ook streng voor jezelf. ’’ Ze zegt dat het belang van de stad altijd zwaarder woog dan het persoonlijk belang. ,,Hoe moeilijk dat soms ook is.’’

Raadsonderzoek

In dit interview wil Mirjam Barendregt niets zeggen over het Eemhuis en het aangekondigde raadsonderzoek naar de miljoenenoverschrijding. ,,Ik wil daarover geen uitspraken doen. Die kans krijg ik straks wel binnen het onderzoek. En dat is ook de plek waar het thuishoort.’’ Toch verzekert ze dat zij geen frauduleuze handelingen heeft gepleegd. ,,Ik hoop dat uit het onderzoek goed duidelijk wordt hoe het gegaan is en wat je daaruit moet leren.’’ De raadsvergadering waarin vorige week dinsdag werd gesproken over haar politieke handelen, volgde ze zelf via internet. ,,Dat was raar, maar niet kijken was nog raarder.’’

Mirjam Barendregt kan zich voorstellen dat er mensen zijn die het vreemd vinden dat ze geen verantwoording aflegde aan de gemeenteraad over haar politiek handelen. ,,Maar iedereen mag een besluit nemen gebaseerd op zijn eigen gronden en maatstaven. De consequentie van mijn besluit om mijn functie neer te leggen, was dat ik niet naar de raad kon en dat ik me niet kon verdedigen.’’

Wat volgde na haar bekendmaking was een ‘rollercoaster van emoties’. ,,Het is rare emotionele periode. Ik heb veel mailtjes gehad, met uitnodigingen daarin en boodschappen. Het is ongelofelijk jammer dat dat ik niet verder kan in de functie die ik had. Ik heb het met heel veel plezier gedaan, maar jullie zijn niet van mij af’’’, vertelde ze vorige week in De Observant. ,,Ik ga niet weg, blijf me wel inzetten. De dingen die ik leuk vond, daar blijf ik wel betrokken bij. ‘’ Als vrijwilliger blijft Barendregt bijvoorbeeld betrokken bij het project Amersfoort Fotostad.

Bij het vooruit kijken, hoort ook het oriënteren op een nieuwe functie. Wat het wordt, weet ze nog niet. ,,Maar ik ben al voor drie dingen benaderd. Vanaf volgende week ga ik daar actief mee aan de slag.’’ Wat ze in ieder geval uitsluit is een terugkeer in de gemeenteraad, maar tegen een nieuw wethouderschap ergens in de toekomst, wil ze geen nee zeggen. ,,Ik ben iemand van het lokaal bestuur. Dat is de allermooiste bestuurslaag.’’