Boom- en mondkap

De naaikamer van mevrouw de Keijzer ligt vol met lapjes stof in bonte kleuren en geinige fantasierijke motiefjes want mondkapjes zijn weer hot, vliegen de deur uit. Een pakketje mondmaskers is zelfs onderweg naar Amerika. De eigenaar mailde na aankomst trots een foto met zijn aanwinst. Een maskertje met een piepklein metalen ringetje zodat er een rietje doorheen kan en met een klepje te sluiten met klittenband, zodat je een olijfje of blokje geitenkaas naar binnen kunt schuiven, zijn ook al in gebruik bij Amersfoortse inwoners. De naaimachine maakt overuren, staat continu roodgloeiend.

Uw stukkiesschrijver, tevens fulltime in dienst van zijn echtgenote, neemt de telefoon aan, struint stoffenmarkten af, brengt koffie en thee naar boven, waarschuwt als het eten op tafel staat, beheert in zijn uppie de verpakkings- en verzendafdeling, is met zijn stevige neus, grote oren en volle baard een ideale paspop voor nieuwe creaties.

Tot zover de mondkap maar die andere kap, de kap van een beetje zieke paardenkastanje baart de buurt zorgen. Waarom dit ‘pareltje’ rigoureus kappen terwijl er wellicht andere mogelijkheden zijn om deze monumentale prachtboom, met kleine ingrepen te kunnen behouden. Zo is de naaikamer van mijn eega nu ook tijdelijk in gebruik als brei locatie want de hele straat is aan het breien om een warme sjaal met allerlei kleurtjes om de stam, met een omvang van 2.80 meter, te draperen. De boom met liefde en warmte omringen is volgens de buurt een therapie die wellicht gaat helpen om de boom te laten voelen dat we met ‘m meeleven, er voor hem zijn, hem beschermen tegen de boze meedogenloze niets ontziende houtzagers. Desnoods gaan buurvrouw Baukje, tevens initiatiefneemster van de bonte warme sjaal en Chantal, woordvoerster naar krant en gemeente, er slapen om aandacht te vragen voor dit zinloze gezaag.

Uw stukkiesschrijver, tevens boomfluisteraar, gaat ‘m ‘behandelen’ door de boom te omarmen en zijn warme wang over de vochtige stam te wrijven waardoor de sapstroom weer razendsnel op gang komt, te knuffelen en lieve woordjes te fluisteren. Mocht dit niet helpen dan laat ik mij vastketenen aan de kastanje om zo aandacht te vragen voor dit rigoureuze nodeloos vandalisme want hoe meer publiciteit voor deze volstrekt overbodige bomenkap hoe beter. Laat een onafhankelijke boomchirurg er eens naar kijken want volgens ons, betrokken buurtbewoners, vormt deze boom geen gevaar, is alleen licht aangetast, niet zo ziek dat hij moet worden verwijderd.

Wethouder bomenplanten VVD’er Kees Kraanen laat overal palen in de grond slaan met een informatiekaartje erop om te laten zien hoe begaan hij is met ons Amersfoortse bomenbestand. Dus Kees, laat die kastanje na wat kleine medische ingrepen staan. Wij als bewoners zullen dan door middel van een plaquette de gespaarde boom als dank omdopen tot de ‘Kees Kraanen Kastanje’!

Joop de Keijzer.