Groep 8: klaar voor de grote stap

Mijn oudste zoon sluit een uiterst belangrijke tijd af. Een afsluiting van een belangrijke tijd in een rare tijd, onder rare omstandigheden. De afsluiting van de basisschool, op naar een nieuw avontuur. Ik zie hem nog zo zitten, de eerste dag in de kleuterklas. Een lief schattig kleutertje met blonde krulhaartjes, om op te vreten. Ik moest hem loslaten. ‘Hij gaat het leuk vinden’ zei ik tegen mezelf. Ik zag traantjes in zijn felblauwe ogen en ik verborg de mijne.

Hij groeide door, ontwikkelde zich tot een mooie sportieve en intelligente jongen. Hij ontwikkelde een eigen mening, een mening die ertoe doet.

Als ouder voel je meer, veel meer dan trots als je je zoon of dochter eens goed van een afstand bekijkt. Daar is de groep 8 musical zo’n goed moment voor. Tjee, wat is hij eigenlijk groot geworden, wat een knappe kerel zo, in dat pak. Wat doen ze dat leuk zo met zijn allen, dat hebben ze toch snel voor elkaar gekregen en wat een lef ook, dat durven ze maar mooi! Een lach en een traan en dan het besef, ja, het is de hoogste tijd voor de grote nieuwe stap. Als kind een groot moment van loslaten, als ouder ook. Ik neem me van tevoren voor om, net als de eerste dag, mijn tranen in te houden, iets dat nu lastig lukt.

Ik had deze kinderen ook een mooie musical gegund met een aula overvol lachende en klappende mensen

Ik had deze kinderen ook een mooie musical gegund met een aula overvol lachende en klappende mensen. Zenuwen voor het opkomen, stiekem kijken of oma en opa er ook zijn. Ondanks dat ik blij ben dat de ouders kunnen komen voelt het triest. De afstand is groot, ik zit achterin in een windstroom en je kunt amper even praten met andere ouders. Opa en oma, zelfs broers en zusjes zijn afwezig. Ze bekijken het later op beeld. De tranen voelen daarom dubbel.

Deze tijd is voor deze kinderen ook niet fijn. Om het toch wat feestelijk af te sluiten hebben een aantal fanatieke ouders, waaronder ik, ons hard gemaakt om toch een gala voor deze groepen 8 te regelen. Ondanks alle moeilijkheden bleven wij geloven in mogelijkheden en het is ons gelukt! De kids van deze groepen 8 krijgen een galafeest. De introductie op het voortgezet onderwijs was er ook één voor in de geschiedenisboeken. Op afstand werden we geïnformeerd. Het kamp maakt plaats voor een introductiedag. Geen kamp, zo jammer. 

De introductie op het voortgezet onderwijs was er ook één voor in de geschiedenisboeken

Mijn man en ik haalden herinneringen op over ons kamp in de brugklas. Ook zo’n nieuwe grote stap. Op pad zonder ouders, het was een groot avontuur. Brood bakken in het vuurkamp, kanovaren en slapen in het bos. Dit alles omgeven door veelal onbekende kinderen. Ondanks dat ik niet alles even leuk vond, sloot ik nieuwe vriendschappen. Na een paar dagen ging ik toch schaterlachend met nieuwe vriendinnen naar huis en waren er zelfs al leuke jongens gespot. De nieuwe grote stap naar de grote school werd zo toch wat minder eng.

Dubbeldekker bus, rode loper, feestlocatie, dj, muziek en galakleding.

Jongens strak in pak, haren mooi in de gel. De meiden in mooie glitterjurkjes met tasjes om.

Er werd nog nooit zoveel in de spiegel gekeken.

Vriendschappen worden voor het leven gemaakt of verdwijnen hier. Alles is goed.

Ze nemen afscheid en voorbereiden zich voor op hun grote nieuwe stap.

Voor de ouders is het Genieten en nu echt Loslaten met een hoofdletter.

Bianca van der Linden-Snel

BDU Media