Afbeelding
FotoVanDenderen
Column

Effe geen corona maar een lach!

29 april 2020 om 10:55 Column

Wat stond ik voor joker in ochtendjas met slaapoogjes maandagmorgen om tien uur op mijn achterbalkon, klaar om het Wilhelmus te jubelen. Helemaal niemand om samen mee te zingen. Alleen in de Roerstraat hoorde ik muziek. Naar beneden koffie gezet. Sla, nog steeds verdrietig, de Amersfoortse krant open. Knap als bij toverslag op als het vrolijke gezicht van wethouder Fatma Koser Kaya mij vanaf pagina 2 lachend aankijkt. Mijn Koningsdag kon niet meer stuk toen we er ook nog in slaagden om onze nationale driekleur met oranje wimpel met veel kunst en vliegwerk uit het slaapkamerraam te hangen.

Gewichten en flessen water aan de mast geknoopt, het geheel vastgebonden aan bed. Wat hing ie lekker te wapperen in het voorjaarszonnetje. Enkele dagen eerder had ik ook al een paar van die geluksmomentjes. Na vijf jaar is het dichtkunstwerk op het Daradak in aangepaste vorm weer terug waar het hoort. Het gedicht van de Amersfoortse Leonie Leeuwenberg siert op grote hoogte de Grote Koppel. Kunstpaus Ron Jagers en restauranteigenaar Bülent Yokus waren zichtbaar in hun nopjes. De spreuk 'De Mensheid Redden Door Thuis Te Niksen Dat Is Pas Een Gaaf Verhaal Voor Later' is de hele maand te zien en te lezen. Daarna komt er elke maand weer een andere dichter(es) om het raamwerk te voorzien van pakkende poëzie. Fietsend door de binnenstad wordt ik blij van de Appelmarkt die echt een totale metamorfose heeft ondergaan. Daar is het (hoop ik) binnenkort goed toeven met een biertje van biercafé De Dikke Koning. Verder fietsend kom ik Ria Gevers van Stadsbrouwerij

De Drie Ringen tegen. Ze is van plan om zaterdag 2 mei voor even open te gaan. Onder het moto 'Breng Weer Leven In De Stadsbrouwerij' gaat ze het heerlijke meibockbier aan de deur verkopen. Een tafel in de deuropening voor de anderhalve meter afstand, de tap met vaten bockbier in de brouwerij, zo worden de flessen gevuld en kunnen liefhebbers op de stoep aan de Kleine Spui hun vers getapte bier in ontvangst nemen. Verder fietsend door Monnikenbos en Soesterduinen kom ik zowaar buurman Peter tegen die zo te zien voor het eerst zijn korte hardloopbroekie had aangetrokken. De spierwitte benen verblinden mij, kan nog net een dikke eikenboom met processierupsen ontwijken. Op stille stukjes bos word ik blij van vele vogelgeluiden. Hoor tjiftjaf, tjaftjif, grutto, tureluur en de oehoeboeroe maar het kunnen ook andere soorten zijn want uw stukkiesschrijver, tevens oranje tompouce knoeier, is alles behalve ornitholoog. Op Koningsdag was het op de Dollardstraat gezellig druk.

Buurtjes zaten buiten, kindertjes in oranje deden spelletjes, Anne en Tim kwamen, zo schattig, aan de deur op afstand cup cakes brengen. En iedereen buiten haalde opgelucht adem toen buurman Peter na zijn krachtinspanning uitgeput weer veilig thuis bij partner Chantal onder luid applaus in zijn tuinstoel ploft!

Joop de Keijzer.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie