Pim Kers: 'Ik ben weer thuis bij AFC Quick'

AMERSFOORT Soms moet je iets verliezen om te beseffen wat je had. Precies dat is bij Pim Kers gebeurd en gelukkig voor hem stond AFC Quick 1890 met open armen klaar om hem weer te ontvangen.

Jeroen van der Veer

Als kleine jongen koos de 22-jarige ervoor om op de Dorresteinsesteeg achter een bal aan te hollen. Al direct werd duidelijk dat Kers, net als zijn andere familieleden die actief waren of zijn bij Quick, over flink wat talent beschikte en dat viel ook binnen de vereniging op. In de B sloeg hij een jaargang over en eenmaal in de A werd hij overgeheveld naar het eerste.

ONTEVREDEN Op dat moment was hij vijftien jaar en liet Kers bij zijn debuut direct zijn handelsmerken zien; hard rennen, sterk zijn en doelpunten maken. Het zorgde ervoor dat hij op diverse lijstjes van scouts kwam te staan, maar de aanvaller bleef zijn jeugdliefde altijd trouw.

Tot het moment dat er onenigheid binnen de vereniging kwam, de trainer op straat kwam te staan en Kers gevoelig bleek voor de lokroep van voetbalvereniging Hoogland. Zij speelden op dat moment als enige Amersfoortse club op een erg hoog niveau en Kers was benieuwd waar zijn lat lag. ,,Hadden zij een week later gebeld, dan had ik nee gezegd", zegt hij nu. ,,Toen zij mij benaderde, was het onrustig binnen Quick. Ik was daar ontevreden over en was koppig. Of misschien wel jong? Ik sprak met Hoogland, gaf mijn ja-woord en vertrok."

Bij Hoogland kreeg Kers te maken met Peter Visee, die in zijn laatste jaar als hoofdtrainer per se wilde promoveren. Hierdoor speelde de Amersfoorter veelal in het tweede elftal, waar hij deed waar hij goed in was; scoren. ,,In het tweede speelden wij hoofdklasse en maakte veel doelpunten. Toch kreeg ik geen echte kans in het eerste elftal, omdat Visee nauwelijks nieuwe jongens inpaste. Al snel was voor mij duidelijk dat ik bij Hoogland niet gelukkig ging worden."

In CJVV vond hij een nieuwe vereniging en dat bleek een gelukkig huwelijk. Kers scoorde erop los en in de 4-0 gewonnen kampioenswedstrijd was hij drie keer trefzeker. ,,Heerlijk zulke wedstrijden", zegt hij lachend vanuit de kantine van AFC Quick 1890. ,,Als je moet presteren en er veel publiek langs het veld staat, voel ik mij het fijnst. Op een of andere manier heb ik dat nodig, die druk."

TAS INLEVEREN Na twee mooie seizoenen klopte NSC uit Nijkerk bij Kers aan. Of hij op een hoger niveau zijn doelpunten wilde maken en de uitdaging werd afgelopen seizoen aangenomen. ,,Alleen toen zag ik dat zij spelers bleven halen. De één na de ander werd aangetrokken. Ik vond dat vreemd, maar bleef vertrouwen houden in mijzelf. Tot de trainer liever een buitenspeler in de spits zetten en ik genoeg wist. Na een gesprek besloot ik in november mijn spullen in te leveren."

WINTERSTOP Direct werden gesprekken met AFC Quick gevoerd en hij mocht aansluiten bij de ploeg van Frank Corba. ,,In het begin keek ik een beetje de kat uit de boom, omdat ik toch halverwege het seizoen aansloot. In de winterstop ben ik met ze meegegaan op trainingskamp en direct werd ik goed opgevangen. Met vier teamgenoten speelde ik nog samen in de F'jes. Dat is toch schitterend?"

Op het sportpark waar hij groot werd, doet Kers inmiddels weer wat hij altijd al deed; scoren. In vier wedstrijden wist hij evenveel doelpunten te maken en geeft hij de ploeg van Corba nog meer kwaliteitsimpulsen. Met acht punten voorsprong op de nummer twee is AFC Quick bezig aan een goed seizoen en lijkt het kampioenschap voor het oprapen. ,,We moeten nog flink wat wedstrijden en krijgen nu drie derby's achter elkaar. Laten we eerst die maar eens winnen."

DRUK Dat zijn wel de wedstrijden waarin Kers het best is. Het zal druk langs de velden zijn en daarom kan het een en ander van de doelpuntenmachine verwacht worden. Als hij daarmee geconfronteerd wordt, ontstaat een grote lach: ,,We zullen zien. Het zijn wedstrijden op zich en dat maakt ze juist zo leuk om te spelen." Het mag duidelijk zijn dat de 22-jarige weer goed in zijn fel zit en weer voetbalt bij de club waar hij thuis hoort.

,,Zo voelt het ook echt", benadrukt hij. ,,Dit is mijn tweede thuis. Als kleine jongen liep ik hier bijna elke dag en nu weer. Lekker op de scooter of fiets naar de club en op trainingsavonden tot laat in de kantine blijven. Het is allemaal leuk en aardig hoor, dat spelen op een hoger niveau. Maar je ergens thuis voelen is veel belangrijker. Dan ga ik liever met deze club stappen omhoog zetten. Achteraf gezien heb ik er niet goed aan gedaan om te vertrekken bij AFC Quick 1890, maar hierdoor weet ik wel wat ik toen nog niet wist; ik hoor hier thuis en wil er niet meer weg."