Effe d'r uit!

7 maart 2018 om 11:15 Lokaal/Column

Na wekenlang thuis op de bank te hebben doorgebracht, lekker 'moeken' in warme wollen sloffen, trainingsbroek en extra trui, werd het tijd voor uw stukkiesschrijver om uit zijn 'winterslaap' te ontwaken.

Afgelopen zondag was daar de perfecte dag voor. Strakblauwe lucht, lekker zonnetje, niet al teveel wind. Mevrouw de Keijzer stapte met lichte tegenzin ook op de fiets maar met het windje in de rug was het onderweg best aangenaam. Dat honderden zonaanbidders op hetzelfde idee waren gekomen lag voor de hand, maakte de fietstocht juist extra gezellig. Op ons gemak richting fietspad langs De Schans waar bij watersportvereniging De Eemkruisers al enige activiteit te bespeuren viel. Hoorde een schuurmachine op de 'Joepie' en een slijptol op de 'Love Boot'.

Als een hardloper op roze trimschoenen ons inhaalt en hij met een noodgang weer wordt ingehaald door twee krasse knarren op e-bikes wordt het tijd om een tandje bij te zetten. Halverwege het De Roijpad staat een bankstelletje waar we stoppen om wat te drinken. Het fraaie geplastificeerde tafelblad met vrolijke plaatjes is door een mafkees in de fik gestoken waardoor er een lelijke brandplek is ontstaan, de planken van het ene bankje zitten los. Door het ontbreken van een afvalbak zitten er in de kieren lege drinkpakjes en een bolletje gore papieren zakdoekjes gepropt. Tientallen aalscholvers zittend op ronddrijvende ijsschotsen zorgen met hun spuitpoep voor grote witte plakkaten.

Bij alle banken waar afvalbakken ontbreken of zijn weggehaald ligt troep. Bij het ene zitje ter hoogte van landgoed Coelhorst liggen vijf lege ingedeukte blikjes Jack Daniels whiskey met daarnaast een halfvolle fles Listerine mondwater.

Als we opstappen en voorbijgangers zien de blikjes dan zie ik ze denken 'ruim je rotzooi op of neem het mee naar huis'. Als mevrouw de Keijzer haar warme gebreide haarband heeft omgedaan stappen we op richting café De Plank (Gesloten!).

Onderweg gaat uw stukkiesschrijver altijd een paar keer over de ribbels langs weerszijden van de Coelhorsterweg. Geeft zo'n lekker prikkelend gevoel in de spieren en werkt als een soort lichaamsmassage. Een grote glazen plaat ligt in duizend stukken in de berm. Net op tijd weet ik de scherpe gevaarlijke scherven te ontwijken. Je voelt je een heel ander mens als de temperatuur gaat stijgen, lentekriebels de kop opsteken. Ergernis als een automobilist (krijgt een dikke middelvinger van een groepje wandelaars) te hard voorbij scheurt waarna een bezorgde vader zijn dochtertje op haar kinderfietsje nog net kan opvangen als de geschrokken kleuter dreigt te vallen.

Heerlijk dat vooruitzicht van warmere dagen, ontluikende magnolia, opgewonden tortelduiven, wasje buiten aan de droogmolen, een opbloeiende flora en fauna. Zelfs mijn nog wat roestige fluitje klinkt opgewekt over de Dollardstraat bij thuiskomst. Op naar de paasdagen en het Smartlappenfestival. Op jacht naar de eerste irritante mug in je slaapkamer!

Joop de Keijzer.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie