Vrijwilliger Job de Klepper is een vredelievende meester

AMERSFOORT Vrijwilligers zijn gewenst en geliefd. In deze maandelijkse serie treden ze voor het voetlicht. Vandaag is dat Job de Klepper. Docent bij onder meer Stichting Petje af.

Marcel Koch

Aan hobby's geen gebrek. De 68-jarige gepensioneerde Job de Klepper speelt contrabas, toert graag bij een zonnetje op zijn motor, houdt van struinen in de natuur, pedaleert geregeld in de wijde omgeving en is bedreven in de Japanse krijgskunst Aikido. Maar als de geboren Rotterdammer - met het hart op de tong - morgen met zijn vrijwilligerswerkzaamheden zou moeten stoppen, zou hij zich doodongelukkig voelen. Nou goed, iets minder dramatisch geformuleerd: hij zou het contact met de buitenwereld ontzettend gaan missen. Want, verklaart de voormalige medewerker van ABN-AMRO aan de keukentafel in zijn eengezinswoning: ,,Door het vrijwilligerswerk heb ik het gevoel dat ik er nog toe doe. Ik sta momenteel volop in de samenleving in plaats van met de armen over elkaar aan de zijlijn. Ik hoop dat ik toch zeker een jaartje of zeven mijn werk als vrijwilliger mag voortzetten. Het verrijkt mijn leven.''

Feitelijk heb ik mijn beroep misgelopen, weet hij inmiddelsGEWAARDEERD Als coach bij Stichting Petje af, waar kinderen na een schoolweek nog wat extra willen leren en dan vooral in de praktijk, is de ex-communicatiemanager in zijn sas en voelt hij zich gewaardeerd. ,,Feitelijk heb ik mijn beroep misgelopen'', weet hij inmiddels. ,,Ik had docent moeten worden, want het lesgeven intrigeert me. Ik kan enorm genieten van de interactie met de kinderen. Tja, kinderen zijn onbevangen en onbevooroordeeld. Ze zijn puur hè.'' Redeneert ook: ,,Het geeft mij voldoening als een kind zich in positieve zin ontwikkelt. Kinderen zijn dankbaar voor wat ze aangereikt krijgen.'' Als de Klepper doceert, is hij naar eigen zeggen kind met de kinderen. ,,Maar wel bewust van mijn rol.'' Zo'n 27 zondagen in het jaar fietst de enthousiasteling fluitend naar het leslokaal van stichting Petje af. ,,Ik kijk er altijd naar uit.'' Maar eerlijk is eerlijk, in het begin moest hij als ongediplomeerde, maar vredelievende meester alle mogelijke moeite doen om de lessen een beetje ordentelijk te laten verlopen. Vertelt openhartig: ,,Mijn overmatige enthousiasme en dynamiek sloegen nogal eens over op de kinderen, waardoor de lessen een ietwat chaotisch verloop kenden. Ik ben energiek, ja. Dat zit in mijn aard en dat is ook mijn kracht, maar het kan tevens mijn valkuil zijn. Ik praat zeker snel, maar dat zit in de genen van mijn familie. Mijn vader was ook een snelle prater.''

SCHOOLVOORLICHTER Zijn tomeloze inzet reikt verder dan Stichting Petje af. De Klepper - ook zelfstandig coach - heeft zich ook verbonden aan Coach4You ('hier begeleid ik vrijwillig kinderen individueel') en de Dierenbescherming. Bij laatstgenoemde organisatie is hij schoolvoorlichter. In die hoedanigheid bezoekt hij basisscholen in de provincie Utrecht en Flevoland en praat hij leerlingen bij over de verschillende activiteiten van de Dierenbescherming. ,,Zo ben ik toevalligerwijs terecht gekomen bij stichting Petje af. En van de ene op andere dag was ik er docent. Met alle plezier.''