'Pap, mama is alles kwijt. Er is iets mis!'

AMERSFOORT Gerard van der Werf (79) woont met zijn vrouw Truus (82) in Amersfoort. Toen Gerard in 2016 van Valencia naar Santiago de Compostela wandelde en Truus alleen thuis was, kreeg hij een telefoontje van hun dochter: ,,Pap, mama is alles kwijt. Haar hele ritme is weg. Er is iets mis." Inmiddels weet hij als geen ander wat mantelzorgers meemaken en kunnen tegenkomen. 

Milou Oomens

Gerard keerde gelijk terug naar huis. ,,De huisarts nam een geheugentest af. Hieruit bleek dat ze niks meer wist. We kregen een verwijzing naar de geriater en toen werd het snel duidelijk. Truus had al een tijdje Alzheimer. Ik had niks gemerkt, het was heel geleidelijk gegaan. Truus was er gelijk heel open over." Truus was altijd een heel actieve vrouw. Zo wandelde ze voorheen elke vrijdag naar de stad. Daar dronk ze samen met vriendinnen een kop koffie. ,,Op een keer kwam ze niet meer thuis. Ik ben haar toen gaan zoeken, tevergeefs. Thuis kreeg ik een telefoontje. Kennissen hadden haar zien lopen en opgevangen. Nu loopt ze een paar keer per dag een rondje door de buurt. Als ze de weg niet meer weet, draait ze om. Iedereen kent haar, dat is fijn. Hand in hand wandelen we naar de stad voor een kopje koffie. Truus groet iedereen, maar weet niet meer wie wie is."
Het zijn steeds kleine dingen die wegvallenSIMPELE DINGEN Langzaam vallen alle simpele dingen weg. Zoals met de bus reizen, want ze weet niet meer wat ze met zo'n ov-kaart moet doen. Ook vond ik laatst een emmer vol met wc-papiertjes. Ze wist niet meer dat ze die in het toilet kon gooien. Ze is erg onrustig en is steeds alles kwijt."

,,Ik ben wel fit en het gaat nu goed, maar het wordt wel steeds moeilijker voor haar te zorgen. Ik moet haar continu in de gaten houden. Even rustig de krant lezen gaat niet meer. Ze heeft geen tijdsbesef meer dus praten over iets dat morgen gebeurt, heeft geen zin. Ze kan niet meer fietsen en wil niet graag in de auto."

DAGEBESTEDING ,,Onze casemanager regelde twee dagen per week dagbesteding bij de King Arthur Groep. In het begin was ze daar heel boos over. 'Dat moet van jullie', zei ze, 'daar zitten mensen die niks kunnen, die niet wandelen.' Maar nu vindt ze het heel leuk. Ze staat soms al een uur te vroeg met haar jas aan in de gang te wachten op het busje. Ze komt altijd blij en moe thuis."

Truus groet onderweg iedereen, maar weet niet meer wie wie isDe dagbesteding geeft Gerard even rust. ,,Ook heb ik familie en kennissen die helpen. Om te ontspannen fiets ik een keer per week een rondje en eet in de Koperhorst. Ik neem ook deel aan een mannengespreksgroep van Indebuurt033. Daar kan ik mijn verhaal kwijt. Je hoort wat er bij anderen speelt en hoe zij daar mee omgaan. Dat is soms best confronterend, vooral als ze vertellen dat hun partner is opgenomen. Daar moet ik nog even niet aan denken, dan wordt het zo stil in huis."

TIP ,,Het zijn steeds kleine dingen die wegvallen. Soms vliegt het je allemaal aan. Je moet dan je best doen om je stem niet te verheffen. Mijn beste tip voor mantelzorgers is dan ook: heb geduld."

Meer informatie via mantelzorgers@indebuurt033.nl.