Tien jaar Dara

2 oktober 2019 om 10:49 Lokaal/Column

Uw stukkiesschrijver, tevens beoogd opvolger Eva Jinek, heeft in zijn loopbaan heel wat borrels, feesten, partijen en evenementen bijgewoond, maar het tweede lustrum van wereldrestaurant Dara aan de Grote Koppel was een absoluut hoogtepunt.

Hoort vanaf nu bij de top 3 van verwennerijen. Was door de eigenaren, de Bülent Broers, uitgenodigd om samen met mevrouw de Keijzer dit megafeest bij te wonen. Wat is iedereen daar vreselijk in de watten gelegd door het altijd gastvrije hardwerkende personeel. Om 19.00 uur sluiten we aan in de lange rij genodigden bij de ingang, waar we wegwijs worden gemaakt door vriendelijke medewerkers Denzel en Nahish. De jassen worden aangepakt, we krijgen een nummertje. Daarna welkombubbels en handje schudden met vele bekende Amersfoortse ondernemers uit de zaken-, sport-, en horecawereld. Intussen komen er enorme schalen met hapjes langs die in een mum van tijd weer leeg naar de keuken worden gedragen.

Weet het nog goed die dag in 2009 waar ik als beginnend brugwachter op de steiger met sloepeneigenaar Mark Lijffijt stond te kletsen over het toen nog onontgonnen gebied waar alleen Vincent Tomassen als pionier met zijn restaurant/wijnbar Merlot wat leven in de brouwerij bracht. Komt er een echtpaar uit de fietstunnel lopen, blijft staan voor het lege pand op nummer 5. De man met de zwarte krullen en zijn charmante echtgenote stellen zich voor als Bülent en Burcu Yokus. Denken er over om in het pand een eetgelegenheid te beginnen. Mark en ik keken elkaar even aan en dachten hetzelfde: 'waar beginnen deze mensen aan!'

Tien jaar later sta ik met Mark, zijn ouders en nieuwe vriendin aan een tafel te genieten van 'Bülents Bulgur' in combinatie met goed glas Libanese wijn. Wat later pakken we een zalige 'Bo's Baklava' van de schaal, dan op naar de ultieme smaakbeleving 'Tims Tonijn', een joekel van 120 kilo, verantwoord gevangen. Wat was dat een tongstreler, huigverwenner, gehemelte vertroetelend en lust opwekkend visgerecht. Er werden acht dunne plakjes afgesneden, afgemaakt met bosuitjes, snufje zeezout, gember, knoflook en een streepje citroen. Geen wonder dat er de hele avond een lange rij stond te wachten op een schaaltje tonijnschijfjes.

Aan het eind van de avond was er nog maar twintig kilo over, is uw stukkiesschrijver, tevens culinair visfanaat, nog zes keer terug geweest. Mevrouw de Keijzer ging ondanks vrees voor die enge steile trap, naar beneden voor de lamsrack uit de Big Green Egg. Heb haar pas weer teruggezien bij de garderobe waar we op hetzelfde moment onze jassen ophaalden om huiswaarts te keren. Het gerucht gaat dat de kok die de hele avond tonijnschijfjes aan te snijden is geweest al een paar dagen thuiszit met een polsontsteking, RSI schouder, knieklachten door te lang staan, tot diep in zijn poriën naar vis ruikt en direct door zijn vriendin naar het logeerbed is verwezen!

Joop de Keijzer.

Jolanda Woltjer
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie