Edwin van Burgsteden loopt al 36 jaar met veel plezier rond bij VVZA. ,,Hier lopen mijn vrienden en ik vind het schitterend dat ik hier in de kantine mijn biertje mag drinken.
Edwin van Burgsteden loopt al 36 jaar met veel plezier rond bij VVZA. ,,Hier lopen mijn vrienden en ik vind het schitterend dat ik hier in de kantine mijn biertje mag drinken." Foto Rinus van Denderen

Edwin van Burgsteden; de allemansvriend van VVZA

15 mei 2019 om 08:00 Sport

AMERSFOORT Hoe kan je de rol van Edwin van Burgsteden bij voetbalclub VVZA het best omschrijven? Vraag het tien mensen en er komen tien verschillende omschrijvingen. Het is het manusje van alles, een zeeheld in hart en nieren en daarnaast een allemansvriend. ,,Het voelt hier voor mij als thuiskomen. Elke keer weer."

Jeroen van der Veer (@JeroenvdVeer)

Als je de 41-jarige Edwin van Burgsteden zoekt, hoef je eigenlijk alleen maar de kantine van VVZA in te lopen en naar de bar te kijken. Grote kans dat de inwoner van het Soesterkwartier daar in het hoekje zit met in zijn hand een biertje en om hem heen mensen die hem lief zijn. Althans, als hij niet in de weer is voor zijn vereniging. Want dat hij is met grote regelmaat. Je hoeft hem maar iets te vragen en hij doet het; al 36 jaar lang.

Als Van Burgsteden wordt gevraagd wat zijn rol binnen VVZA is, volgt er een waslijst aan activiteiten. Hij is leider bij het eerste, zit in de feestcommissie, sluit met grote regelmaat de kantine, regelt het Sinterklaasfeest en of het niet nog gek genoeg was en misschien wel het belangrijkste; ,,Ik doe wat nodig is voor de club."

DE JEUGD Bij het opdreunen van zijn werkzaamheden ontstaat er een grote lach, die Van Burgsteden typeert. Zelden tot nooit zie je de veertiger bij zijn club rondlopen met een chagrijnig gezicht en ook deze maandagavond is hij goed gemutst. Als de fotograaf komt om hem op de foto te zetten, vraagt hij of het wel lukt om zo'n dikke kop erop te krijgen. Het is typisch Van Burgsteden, die niet vies is van een beetje zelfspot.

Zijn humor is dan ook één van zijn krachten, waarmee VVZA kennis kon maken toen Van Burgsteden een jaar of vijf was. ,,Ik woonde in het Soesterkwartier en KVVA was op 500 meter van mijn huis. Toch wilde ik bij VVZA voetballen, want daar waren ome Bert en ome Piet (Trappel, red.) actief. Tot zijn negentiende hobbelde hij achter de bal aan als voetballer, met daarbij vijf wedstrijden in het eerste, waarna hij steeds meer de trainerskant op rolde. ,,Daar ben ik op mijn vijftiende mee begonnen. Ik vind het nog altijd schitterend om met jeugd te werken", aldus Van Burgsteden, die werkzaam is in de jeugdzorg. ,,Ik groeide met de club mee en Rob Snijders zag het in mij zitten. Ik mocht de B1 gaan trainen, die tweede divisie landelijk speelde."

BLIJ MAKEN Van Burgsteden was er in zijn jeugdjaren veel en vaak en bouwde een vriendenkring op die bestond uit mensen van voetbal. Inmiddels is hij onder zeven hoofdtrainers leider geweest en kan gezegd worden dat hij bij het meubilair van de club hoort. ,,Het leiderschap is niet zo spannend, hoor", zegt hij lachend. ,,Ik ben een 'mensenmens' en wil het iedereen naar zijn zin maken. Dus ook de hoofdtrainer. Daarbij hoort het om dingen te regelen en dat deed ik toch al jaren. Maar ook het persoonlijke gesprek aangaan. Zo'n Florian Beltman; schiet ons twee seizoenen naar de tweede klasse, maar zit nu op het bankje. Voetbaltechnisch begrijp ik dat misschien, maar menselijk vind ik dat vervelend. Met hem ga ik dan een bakje koffie drinken en erover praten."

Kom bij de inwoner van het Soesterkwartier niet aan met 'tactisch gelul', zoals hij dat zelf zegt. ,,Niets voor mij. Ik moet het gewoon leuk hebben, kunnen lachen met die gasten en andere blij kunnen maken. Dan ben ik in mijn kracht.

ONBETAALBAAR Een keer was er een uitstapje, naar Saestum toen Bert Trappel hem overhaalde daar assistent te zijn. Toch bleef Van Burgsteden ook toen verbonden aan VVZA. ,,Als ik hier nu het sportpark op loop, vind ik het schitterend. Alles in bloei, echt gras en bedrijvigheid. Het zwart-witte tenue vind ik het mooiste wat er is en dan het schip in ons logo. Ja, dat doet wat met mij. Dit is mijn tweede huis, ik kan er niet aan doen."
De donderdagavond en zondag zijn voor Van Burgsteden heilig. Zijn vriendin en zelfs werken weten dat hij dan maar wat graag bij VVZA is. ,,Hier lopen mijn vrienden en ik vind het schitterend dat ik hier in de kantine mijn biertje mag drinken. Laast was ik met Dion de Pruis op weg naar de club en was bekaf. Dan zeggen we tegen elkaar dat we eigenlijk gek zijn, maar toch doe je het. Die momenten op de club zijn onbetaalbaar."

DIE ENE GEK Hij noemt zichzelf de olie tussen de radars en de liefhebber van de sport voelt dat hij gewaardeerd wordt bij VVZA. Toch zijn de tijden veranderd, moet Van Burgsteden bekennen. ,,Het gaat nu over niffo's en waggies; straattaal. Vroeger was ik leider van het eerste elftal waarin mijn vrienden zaten. Dat is nu niet meer. De Van Elstjes, Balchjes en Tuenters zijn van een andere generatie. Niet minder leuk, maar wel anders."

,,Weet je", sluit Van Burgsteden af. ,,Op maandag vraag ik mij wel eens af waarom ik dit allemaal doe. Dan is het die avond ervoor opnieuw heel gezellig geworden en word je wat beroerd wakker. Toch blijf je het doen. Niet alleen dat biertje, maar ook de werkzaamheden. Elke generatie heeft wel zo'n gek en laat mij dan maar die gek zijn die alles wil doen."

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie