't Hammetje

De twee excursies van afgelopen zaterdag over landgoed 't Hammetje waren uitverkocht. Er was een wachtlijst en de rondleidingen door Oudheidkundige Vereniging Flehite (OVF) worden, zeker nu er zoveel
belangstelling voor is, herhaald. Dit paradijsje midden in de oprukkende wijk Vathorst en snelweg A28 moet volgens de OVF absoluut behouden blijven, meer aandacht krijgen omdat het een prachtig stukkie natuur is waar heerlijk gerecreëerd kan worden en flora en fauna er ongestoord hun gang kunnen gaan. Helaas zijn de kasteeltjes en folies (spannende bouwsels) verwaarloosd, afgebrokkeld, gevaarlijk en er dreigt instortingsgevaar. Alles is afgezet, niet toegankelijk voor publiek.

Toch blijft er genoeg te zien. Zoon Willem Ham junior liep met ons mee over het nog steeds sprookjesachtig stukkie grond met een waterpartij zo kraakhelder dat je de karpers bijna kon aanraken. Er zwommen joekeloerissen rond van wel tien/twintig pond volgens Willem. Om ze te lokken wierp hij wat sneetjes brood in het water. Een gigantische karper kwam langzaam aangezwommen maar toen hij zag dat het brood zes dagen oud was liet hij het links liggen, haalde er zijn karperneus voor op en zwom verveeld gapend richting het midden van de vijver. Het paartje Canadese ganzen met acht kuikens wist niet hoe snel ze weer het water in moest duiken toen er een bont gezelschap bezoekers hun kant opkwam. Waren ze net met veel moeite op de oever gekropen konden ze weer terug. Een ouder echtpaar van wie de vrouw nog zo tegen haar echtgenoot had gezegd dat hij moest oppassen voor boomstronken en ganzenpoep zag hem toch bijna struikelen over een afgebroken tak en een iets te enthousiaste kleuter gleed uit maar kon nog net door zijn vader worden opgevangen voordat hij in de waterplas kopje onder zou gaan.

Willem junior had ijsvogels en waterhoentjes met jonkies gespot maar ook aalscholvers hadden hun visstekkie inmiddels gevonden. De flink stinkende flotsen van deze viseters rook je op kilometers afstand. Uw stukkiesschrijver, tevens mislukt kasteelheer, zag met gemengde gevoelens hoe het landgoed erbij lag. De in 2006 overleden Willem Ham, stroper, muzikant, veehouder, kunstenaar, architect en paradijsvogel had dit eldorado in de loop der jaren met puin, sloophout en restanten beeldhouwwerk omgetoverd tot een waar Walhalla waar hij heer en meester was. Hoe het landgoed er in de toekomst gaat uitzien hangt van de Amersfoortse politiek af. Om dit unieke gebiedje nog gauw onder de aandacht te brengen vloog er, wat een timing, zowaar een koppeltje ijsvogeltjes over ons heen alsof ze wilden zeggen 'afblijven van ons leefgebied'.

Toen Willem jr. aan het eind van de rondleiding een nummertje speelde op de trekzak van zijn vader werd het tijd om afscheid te nemen want Willem kent maar één deuntje en mist het talent van zijn vader!

Joop de Keijzer.