Een perfecte Koningsdag (2)

Zaterdagmorgen 27 april Koningsdag om 11.00 uur is de weergod van dienst toevallig een van de grootste Oranjefans van het heelal. In zijn weerstation zit, laten we 'm voor deze gelegenheid Jan Pelleboer noemen, startklaar om als de deuren van de koninklijke bus openzwaaien op het 'droogknopje' te drukken.

Koningin Maxima stapt voorzichtig uit en wordt galant geholpen door een stralende gastheer burgemeester Lucas Bolsius die haar en de andere Oranjes van harte welkom heet. De regen stopt abrupt en de zon breekt voorzichtig door. Jan glundert, nipt van zijn glaasje oranjebitter en neemt een hap uit zijn appeltje van oranje. Het zal tijdens de twee uur durende wandeling door de binnenstad van compleet oranjegek Amersfoort droog blijven. Voor die tijd hadden wethouders Kees Kraanen en Fatma Koser Kaya al een doorloop gedaan. 'Koning Kees' en zijn 'Koningin Fatma' waren als figuranten uitgekozen om als stand-in de route te lopen. Kees nam zijn rol als Koninklijke Hoogheid wel erg serieus en pakte alle cadeautjes aan tijdens hun wandeling naar het Eemplein. Fatma attendeerde hem er discreet op dat door het aannemen van giften de integriteit in het gedrang zou komen en daarom notdone was waarna Kees alles door zijn woordvoerder liet verzamelen en naar de voedselbank brengen. Sommige jonge kinderen langs de route zagen dat het niet de echte Koning en Koningin waren en lieten de selfies de ze hadden gemaakt met het duo ogenblikkelijk teleurgesteld verwijderen. Stonden ze eindelijk eens een keer vooraan en op de juiste plek was het maar een toneelstukje met neppers. "De echte Koning is veel knapper", hoorde uw stukkiesschrijver, tevens royalty-watcher, een in geheel oranje uitgedost pubermeisje roepen.

Prinses Amalia was als kroonprinses bezig met een charmeoffensief en haar twee zusjes lieten zich ook niet onbetuigd. Had een verrukkelijke selfie met Maxima gemaakt waarop ik wang tegen wang met haar stond. Giechelend vond ze dat mijn baard een beetje kriebelde en weg was ze weer. Werd daarna prompt tot mijn stomme verbazing uit het persvak geplukt. Op last van de beveiliging moest ik deze unieke iconische foto ter plekke verwijderen want dit was volstrekt ongepast. De roddelbladen kwamen na afloop op mij af om de selfie te kopen en er werden krankzinnige bedragen geboden maar helaas, had 'm onder toeziend oog van twee klerenkasten met oortjes en donkere brillen met pijn in mijn oranje hart al gewist. De laatste twee oranje tompoezen gingen naar de harde werkers van de Rova en de laatste keihard geworden cupcake was voor de vogels maar die staakten de strijd met een pijnlijke navel al na de eerste poging. En de burgemeester die stond zondagmorgen op met een grote glimlach op zijn mond en maakte voor zijn hele gezin een lekker ontbijt klaar terwijl hij al eieren kloppend alle 15 coupletten van het 'Wilhelmus' ten gehore bracht!

Joop de Keijzer.