Andy Wolff geeft bij debuut zes gele en drie rode kaarten

AMERSFOORT Als negentienjarige fluit Amersfoorter Andy Wolff seniorenwedstrijden van eerste teams. Zaterdag was zijn vuurdoop en die gaf hij letterlijk en figuurlijk kleur. De scheidsrechter kon dan ook terugkijken op een geslaagd debuut. ,,Zij zien natuurlijk een broekie van negentien jaar, terwijl zij zelf veel ouder zijn."

Jeroen van der Veer

Waar veel jonge voetballers dromen van scoren op een WK-finale in een ver land, is dat voor Amersfoorter Andy Wolff anders. Ook hij wil graag schitteren bij een finale op het Wereldkampioenschap, maar dan niet als voetballer. Nee, de 19-jarige wil dat doen in een outfit van de scheidsrechter. Wolff floot dit weekend zijn eerste officiële duel bij de senioren en dat smaakte naar meer.

Zes gele kaarten en drie rode. De vierde klasse weet inmiddels dat Wolff arbiter is. Niet dat hij er trots op is dat er tien kaarten getrokken moesten worden bij KVVA tegen Eemboys, maar de wedstrijd vroeg er wel om. Wolff geeft duidelijk grenzen aan en zaterdag gingen daar spelers overheen. De scheidsrechter greep in en gaf zijn debuut letterlijk kleur. ,,Natuurlijk geef je liever helemaal geen kaarten, alleen ik had geen keuze. Ik kijk dan ook terug op een goede wedstrijd en ook de rapporteur was tevreden."

CURSUS Om te komen waar Wolff afgelopen weekend stond, moest hij een lange weg afleggen. De inwoner van de wijk Nieuwland floot op zijn twaalfde een wedstrijdje. Dit gebeurde bij de plaatselijke voetbalclub, waar hij nu spelend lid is, maar ook jeugdtrainer en scheidsrechter. ,,Heel lang kon ik bij ASC Nieuwland geen verenigingsscheidsrechterscursus volgen. Die waren er simpelweg niet. Toen ben ik door blijven drammen en is het mij met drie andere gelukt. We kregen een cursus aangeboden bij Roda'46 en toen ging het snel. Die cursus behaalde ik en twee maanden later mocht ik naar de KNVB voor mijn Scheidsrechters Opleiding III."

MANNETJE STAAN Vanaf dat moment is het hard gegaan. Al regelmatig floot Wolff wedstrijden van belofteteams en/of oefenwedstrijden bij ASC Nieuwland, maar het grote werk kon beginnen na het afronden van de opleiding. Om te bekijken of Wolff klaar was voor het grote werk, moest hij zo'n twaalf duels fluiten. Vier daarvan werden beoordeeld door iemand van de KNVB en op hen maakte Wolff een goede indruk. Hierdoor mocht Wolff na de winterstop beginnen met fluiten bij het seniorenvoetbal.

,,Dat is toch een stukje anders", lacht Wolff na zijn debuut. ,,Bij de pupillen is het allemaal wat minder hard en geef je als scheidsrechter bij wijze van spreken bij de voetballers een aai over de bol. Bij de senioren moet je echt je mannetje staan en dat vind ik gaaf."

SCHEIDSRECHTER OP EEN En dat is precies wat Wolff zo leuk vindt aan het scheidsrechter zijn. Hij is communicatief sterk en wil ervoor zorgen dat de voetballers een mooie wedstrijd kunnen spelen. ,,Ik ben ook nog trainer bij Nieuwland onder de 15-2 en speel zelf bij onder de 19-2. Toch staat het scheidsrechter zijn op nummer één, dan het trainerschap en als het lukt, trap ik zelf nog een balletje. Ik vind het fluiten gewoon echt heel leuk."

MOOI DEBUUT Afgelopen zaterdag mocht hij zijn eerste officiële wedstrijd fluiten en hij voelde gezonde spanning. Toch was hij niet zenuwachtig en hij sprak KVVA en Eemboys al aan voor de start van de wedstrijd. ,,Voor een wedstrijd ga ik altijd de kleedkamer even in om de pasjes te controleren en mezelf voor te stellen. Daar geef ik ook mijn grenzen aan. Zij zien natuurlijk een broekie van negentien jaar, terwijl zij zelf veel ouder zijn. Ik zou als ik hen was ook raar opkijken. Toch doorbreek ik dat met dit praatje en kunnen we daarna lekker het veld op."

Het werd een duel met veel opstootjes, maar Wolff hield zich staande. Hij kijkt dan ook terug op een mooi debuut, die zeker naar meer smaakt. ,,Natuurlijk werd ik uitgetest, maar ze waren vooral druk met elkaar. Sommige spelers stonden zelfs neus aan neus. Ik deelde veel kaarten uit, al was dit echt nodig. Het was een lekker potje en aankomend weekend mag ik opnieuw een wedstrijd fluiten."

HANDJE Als Wolff voetbalwedstrijden op televisie bekijkt, zijn zijn ogen niet gericht op de tweeëntwintig spelers. ,,Heel gek, maar ik let vooral op de scheidsrechter. Vooral op hoe hij loopt en positioneel staat. Ikzelf ben ook een lopende scheidsrechter. Aan stilstaan in de middencirkel heb ik een hekel. Als voetballer ook trouwens. Ik wil overal kort op zitten."

Dat hij als scheidsrechter ook zo nu en dan verschrikkelijke dingen naar zich toegeworpen krijgt, laat Wolff koud. ,,Je moet eelt op je ziel hebben om arbiter te zijn. Weet je wat ik het belangrijkste vind? Tijdens het spel mogen spelers echt wel iets tegen mij zeggen... maar als ze aan het eind van de wedstrijd naar mij toe komen en een hand geven met een complimentje, weet ik dat het een goed weekend was. Ik doe het tenslotte ook voor hen."