Oh Amersfoort

Amersfoort, wat leuk! Je bent steeds meer in het nieuws, je wordt steeds bekender. Een kok uit onze binnenstad zorgde daar deels voor doordat hij won met zijn lasagneschijf in het programma 'de Nieuwe lekkerbek'. Opnieuw een culinaire uitspatting afkomstig uit onze stad. Het was immers alweer jaren geleden dat Amersfoort in beeld kwam met de winnaressen van 'Mijn tent is top'. Onze mooie historische stad krijgt steeds meer aanzien. En dit terwijl ik Amersfoort, niet eens zo lang geleden, nog weleens moest verdedigen bij de 'utregters'. Amersfoort was inderdaad leuk maar hé, er ging volgens mijn stiefzonen niets boven Utreg, mijn stattie. Als we in de stad liepen vroegen de t-slikkers mij: ,,Waar zijn dan die leuke restaurantjes die aan de grachten liggen? Heeft Amersfoort niet eens een echte discotheek? Waar in de binnenstad kunnen we dan gaan bowlen? Niet? Toch zoeken steeds meer Utrechters een 'huisie' in het gemoedelijkere en betaalbaardere Amersfoort. Amersfoort heeft namelijk de 'skills' van de grote stad, maar ademt ook nog rust.

Ook Nieuwland wordt gezien. Een collega zei onlangs nog tegen mij, nadat ze verhuisd was van het centrum naar Nieuwland; ,,Ik wist niet dat ik uit kon slapen. In de stad werd ik altijd wakker van al die geluiden. In Nieuwland ontdekte ik dat de stad ook rustige plekken heeft. Ik hoor gewoon de vogels en ik ontdek opeens dat ik wel kan uitslapen, heerlijk!"

Ja, Amersfoort, iedereen ontdekt je. Zelfs de Koning en Koningin komen volgend jaar op Koningsdag naar Amersfoort. Het grote nieuws werd uitgebreid besproken tijdens de afscheidsborrel van mijn werk. Al zeven jaar borrelde ik op hetzelfde vertrouwde plekje met veelal dezelfde groep vertrouwde collega's. ,,Heb je het al gehoord, Maxima komt, we komen volgend jaar allemaal met Koningsdag naar Amersfoort hoor."

Geweldig, wat een oppepper voor de stad. Daarna lieten ze mij nog eenmaal mee lachen met de, echt niet altijd grappige, kantoorhumor. Kantoorhumor die ik overigens nu vast zal gaan missen.

Hoe tegenstrijdig is dan het nieuws over Lili en Howick die in Amersfoort wonen. In die tien jaren zijn de kinderen meer Nederlands geworden dan Armeens. Volledig geïntegreerd. Ze droomden na deze lange tien jaar uiteraard over een toekomst. Ondanks alle inspanningen van heel Nederland en onze burgemeester besloot de Raad van State dat ze na tien jaar terug moeten. Na tien jaar, het gaat er bij mij niet in. De kinderen schreven nog een emotionele brief en spraken over hun dromen die opeens niet meer dan dromen bleken. Lili wilde neuroloog worden en Howick wilde graag met speurhonden gaan werken. Regels blijken regels en dromen zijn bedrog.

Ja, dat gebeurt helaas ook in onze stad.

Bianca van der Linden-Snel.