AMERSFOORT Geen sensatie, maar een realistische inkijk bieden in het leven van een ambulance-verpleegkundige. Dat probeert Reggie Diets met zijn boek ‘Ambulancezorg altijd in beweging', waarin de 59-jarige Barnevelder zijn persoonlijke ervaringen heeft opgetekend. ,,Het schrijven was voor mij een stukje verwerking van de heftige dingen die ik heb meegemaakt.”
Hij weet het nog als de dag van gisteren. Als jonge twintiger werkte Reggie Diets bij Zon & Schild in Amersfoort, toen een psychiatrische patiënt viel en haar bovenarm brak. Daar moest een chirurg in het ziekenhuis naar kijken. ,,Ik ging met die vrouw naar de spoedeisende hulp. Ze moest natuurlijk door naar de röntgenafdeling voor een foto. Ik nam plaats in de wachtkamer en keek vanaf mijn zitplaats naar buiten. Ik had zicht op de garage van de ambulances, die af en aan reden. Ik vond dat toen al fascinerend.”
Het wachten duurde en duurde maar. ,,Ik kreeg koffie en raakte aan de praat met een dame van de Eerste Hulp, die vertelde dat ze iemand kende die op de ambulance werkte. ‘Als je het leuk vindt, kun je vast een keer meerijden’, z..