Pieter Groenveld heeft een deel van de inventaris van De Stille Kerk - gevestigd in Randenbroek - naar de Varkensmarkt verhuisd.
Pieter Groenveld heeft een deel van de inventaris van De Stille Kerk - gevestigd in Randenbroek - naar de Varkensmarkt verhuisd. Jasper van den Bovenkamp

Snert op de Varkensmarkt: Pieter Groenveld is met Kerstmis op straat

22 december 2019 om 15:00 Religie

AMERSFOORT Jaren stond Pieter Groenveld (65) rond Kerstmis op de Varkensmarkt met zijn Stille Kerk. Een kraampje van een paar vierkante meter. Product: stilte. Door aangescherpte regelgeving verhuisde hij zijn religieuze inboedel naar een garagebox in Randenbroek.

Jasper van den Bovenkamp

Af en toe, meestal op zondagen, zet hij de deur open, nu we naar het kerstfeest gaan wat vaker. Er branden kaarsjes, er hangt een poster met daarop de tekst 'In de stilte ligt het antwoord', er ligt een vredeskleed uit Peru, er ligt wat lectuur en er staat een kruis uit de voormalige Heilige Geestkerk. Daartegenaan leunen de Koran, de Thora en de Bijbel. ,,Als je die boeken daar gewoon neerzet, en je zegt er niks over, mag iedereen zelf bepalen wat hij er mee doet. Dan is er niks aan de hand, ze staan gewoon vredig bij elkaar." Wat hij er vooral mee wil zeggen: als het je erom te doen is dat de ene mens naar de andere omziet, dat mensen elkaar aankijken en begroeten, dan moet je niet gaan liggen etterbakken over verschilletjes van geloofsinzicht, nee, dan kun je daarover beter zwijgen, en de straat op gaan.

UITGAANSPUBLIEK Op die straat is Pieter zelf dan ook vaak te vinden. Zo staat hij zondagsochtends soms in het holst van de nacht op om op en rond de Hof uitgaanspubliek een kopje koffie te schenken. Ook werklieden, zoals stratenmakers, kunnen geregeld op een koffietje rekenen. ,,Ik heb geen verplichting aan een werkgever", zegt Pieter, die al jaren arbeidsongeschikt is, ,,dus ik kan het doen. En zij worden er blij van."

Doordeweeks haalt hij bij het agentschap van de Telegraaf aan de Snouckaertlaan kranten op ,,die anders in de container zouden verdwijnen." Dat is wel enigszins clandestien, geeft Pieter toe, - ,,ik heb er geen toestemming voor gevraagd" – maar hij gelooft dat zijn nobele doelstelling die vrijpostigheid ruim compenseert: hij deelt de kranten uit bij de schaftketen van bouwputten, bij kappers en zelfs bij het politiebureau. ,,Dat vinden ze hartstikke leuk, dan hebben ze wat te bladeren."

In de dagen voor kerst stond de Amersfoorter afgelopen jaren met een tafeltje op de Varkensmarkt. Op dat tafeltje lag een briefje waarop mensen zich konden inschrijven voor ,,een eenvoudig kerstdiner" op – jawel – de Varkensmarkt: snert met roggebrood en spek. ,,Eén keer is er iemand gekomen, maar ik stond ook weleens alleen."

Wat Pieter komende kerstdagen gaat doen, weet hij nog niet. Voor die tijd doet hij in ieder geval nog zo'n driehonderd kaarten met een kerstwens op de post. Dat doet hij ieder jaar. En verder, zegt hij, staat hij open voor iedere uitnodiging. Komt er geen invitatie, dan zet hij denkelijk weer het tafeltje op de Varkensmarkt. ,,Wie weet zijn er voorbijgangers met wie ik dan samen wat kan eten."

Dit verhaal kwam tot stand in samenwerking met de Raad van Kerken Amersfoort.

Jasper Bovenkamp
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie