Afbeelding
BDU Media

Verpleegkundige op corona-afdeling (1): 'Wij zien gelukkig veel mensen de afdeling lopend verlaten'

15 april 2020 om 07:30 Corona Coronavirus

AMERSFOORT Ze verliet haar afdeling traumatologie om in de frontlinie te staan en van dat besluit heeft Amersfoorter Caroline Vriesema nog geen moment spijt gehad. De 30-jarige werkt op de corona-afdeling en kan daar naar eigen zeggen écht het verschil maken. ,,Wij zien gelukkig veel mensen de afdeling lopend verlaten."

Jeroen van der Veer (@JeroenvdVeer)

Er was bij Caroline Vriesema geen enkele twijfel toen haar leidinggevende op de traumatologie vroeg wie kon helpen op de corona-afdeling in het Meander Medisch Centrum. De 30-jarige stak haar vinger op, werd bijgeschoold en fietst nu iedere keer met het nummer 'Heal The World' van Michael Jackson naar het ziekenhuis. Steeds maar weer dat warme pak aan op haar werk en dat soms wat te strakke mondkapje… Maar zeuren? Nee, nooit: ,,We kunnen nu meer dan ooit het verschil maken."

Nog maar anderhalf jaar werkt de Amersfoortse in het Meander Medisch Centrum. Hiervoor deed ze al veel in de zorg, maar nu ze in het ziekenhuis werkt, voelt het alsof ze eindelijk écht op haar plek is. Toch koos ze er vrijwillig voor haar eigen afdeling te verlaten en zich vol in te zetten voor coronapatiënten.

Hoe goed Vriesema ook geschoold is, in haar lesboeken heeft nooit gestaan hoe ze angst weg kan nemen bij patiëntenCORONA-FLOW En dus stond ze daar op 23 maart; een mondkapje voor, het warme pak aan en de bril op. Klaar om naar de corona-afdeling te gaan. Op deze afdeling liggen patiënten die moeten aansterken om naar huis te mogen, al zijn er ook enkele die vanuit hier naar de IC-afdeling moeten. ,,We zien gelukkig heel erg veel mensen naar huis gaan. Dat is iets wat je niet vaak in de media hoort, maar het is wel zo. Echt niet iedereen in het ziekenhuis belandt op de intensive care."

De eerste paar dagen was het voor Vriesema zoeken. Natuurlijk had ze bijscholing gehad, kreeg ze uitstekende hulp vanuit het ziekenhuis en kon ze met vragen overal terecht, maar het coronavirus kende ze op dat moment alleen nog maar door verhalen op de televisie en in de krant. ,,Het is niet zo dat ik met knikkende knieën aan mijn eerste werkdag op deze afdeling begon. Natuurlijk ben je benieuwd wat je aantreft, maar ik weet dat er een professioneel team staat op wie ik altijd kan terugvallen. De eerste paar dagen was ik echt aan het zoeken wat nu de beste zorg voor de patiënten was. Inmiddels zit ik –hoe raar het misschien klinkt- in de corona-flow en lijk ik door te hebben hoe het proces verloopt. Je gaat situaties herkennen, waardoor je sneller kan anticiperen."

Echt niet iedereen in het ziekenhuis belandt ook op de intensive careVERKLAARBARE ANGST Inmiddels voelt het voor Vriesema alsof ze al jaren op de corona-afdeling werkt. De verpleegkundigen vormen een geoliede machine en kunnen op die manier de juiste zorg bieden. ,,Alleen ook wij staan soms machteloos", is de goedlachse inwoner van de wijk Schothorst realistisch. ,,Het is voor ons ook afwachten hoe het lichaam van de patiënt omgaat met het coronavirus. Wat wij kunnen doen, is onder andere het zuurstof regelen, antibiotica geven en het luisterend oor bieden. In de media is een beeld ontstaan dat vrijwel iedereen in het ziekenhuis op de IC belandt en daardoor zijn patiënten hier angstig. Ik wil dat beeld ontkrachten, want wij zien veel mensen de afdeling lopend verlaten."

Maar hoe goed Vriesema ook geschoold is, in haar lesboeken heeft nooit gestaan hoe ze angst weg kan nemen bij patiënten. ,,Dat gevoel bij hen wegnemen kan ik ook niet, dat klopt. Maar ik kan de patiënten wel eerlijk en open vertellen wat we gaan doen en wat de huidige situatie is. Het is ook niet niets, hé. Zij liggen daar, zonder naasten om zich heen en zijn aan ons overgeleverd. Dat doet ons ook wat en ook daarom zetten wij ons voor honderd procent in."

Zij liggen daar, zonder naasten om zich heen en zijn aan ons overgeleverdKLEINE WOORDJES Wat de patiënten erg helpt, is het gebruik van beeldbellen. Op deze manier kan er contact worden gelegd met de familie, die soms kilometers van de patiënt vandaan zijn. Dat zijn vaak ingrijpende gesprekken, ervaart de 30-jarige. ,,Maar wat is het prachtig dat dit mogelijk is. Stel je voor dat dit niet kon… dat zou toch verschrikkelijk zijn? Daarnaast praten we als verpleegkundigen veel met de mensen en hebben we de mooiste gesprekken."

Zo ervaren zij en haar collega's veel steun en dat is terug te zien op een wand op hun kantoor. Deze hangt vol met kaarten die zij hebben ontvangen. Dit houdt het personeel op de been, al zijn het ook vaak de kleine dingen die ervoor zorgen dat ze een boost krijgen. ,,Vorige week zei een patiënt die naar huis mocht: 'als de wereld eens zou zien wat jullie hier doen…dat is onbeschrijfelijk'. Die woorden zijn voor ons heel betekenisvol."

TEAMGEVOEL Na drie nachtdiensten is Vriesema momenteel thuis. Even een dagje vrij om straks weer in de frontlinie te staan. Haar vrije dagen komt ze door met Videoland. ,,En een goed glas wijn", zegt ze lachend. ,,Ik kan werk en privé goed gescheiden houden. Natuurlijk wil ik graag nu in het ziekenhuis zijn, maar ook wij, de verpleegkundigen, moeten onze rust pakken. Als wij niet fit zijn, kunnen we ook niet de juiste zorg bieden. Daarnaast weet ik dat er fantastische verpleegkundigen aan het werk zijn en dat zorgt ervoor dat ik met rust in mijn hoofd een film kan bekijken. Je merkt onder de mensen uit het ziekenhuis een groot saamhorigheid gevoel. Drie weken geleden kende ik de collega's op de corona-afdeling niet eens en nu zijn we écht een team. Dat gevoel is fantastisch: samen willen wij dit doen."

Als de wereld eens zou zien wat jullie hier doen…Dat is onbeschrijfelijkSAMEN CORONA VERSLAAN Toch weet ook de Amersfoortse dat alles en iedereen nog een lange adem moet hebben. Het einde van het coronavirus is nog niet in zicht en daarom hoopt ze ook zo dat de inwoners van Nederland zich aan de regels houden. ,,Als we nu stoppen met afstand bewaren en zo veel mogelijk thuisblijven, dan komt er straks sowieso weer een piek. We moeten volhouden en de finish komt van vanzelf in het zicht. Dat is nog een lange weg rechtdoor, dus laten we nu niet met z'n allen afslaan. Maar één ding is zeker: het einde komt elke dag dichterbij, al weet niemand hoelang we nog moeten strijden. Daarom wil ik nogmaals benadrukken: houd vol. Samen kunnen wij corona verslaan."

VERVOLG 
De komende weken neemt verpleegkundige Caroline Vriesema de lezer van De Stad Amersfoort mee in haar werkweek op de corona-afdeling in het Meander Medisch Centrum. Wat waren de bijzondere momenten, hoe beleefde zij de diensten en hoe gaan zij en haar collega's nou te werk in het ziekenhuis?
Antwoorden op deze vragen -en meer- leest u de komende tijd in het premium-gedeelte op www.destadamersfoort.nl.
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie