Lieve kleine dingen

Nu vrijwel alles stilligt, ons leven eentonig en saai dreigt te worden, waardeer je kleine initiatieven en ludieke acties meer dan voorheen, vallen ze extra op. Tijdens onze wandeling ‘Rondje Kunst & Beweging’ langs kunstwerken, gedichten, schilderijen en fotocollages in de Amersfoortse binnenstad, kom je aardige mensen tegen, ontstaan spontaan ontmoetingen en verrassende gesprekjes.

Op de passage langs de Koppelpoort hangt aan de reling een gehaakt ‘Vergeet-mij-nietje’ met stukje tekst van het Bloemenmeisje dat je het mee mag nemen om iemands dag een beetje op te fleuren. Bij het sluisje op de Kleine Spui wordt door dezelfde jongen van vorige week weer een brasem uit het water gehengeld. Hij had het stukkie van vorige week gelezen dus de jonge generatie leest ook dit prachtige nieuwsblad De Stad Amersfoort.

We lopen al filmend verder als ik achter mij een moeder ,,Afblijven Joop, daar mag je alleen maar naar kijken”, hoor roepen. Ik kijk lachend achterom om te reageren maar dan zie ik een onbekende vrouw die haar tweejarige zoontje aan zijn arm wegtrekt bij het draaiende kunstwerk op de Hof. De peuter heeft ze Joop genoemd en haar andere zoon heet Kees en mocht ze ooit nog een meisje krijgen zou ze haar Truusje, Treesje of Trix noemen.

Cameraman Peter en uw stukkiesschrijver, tevens enorme koukleum, drinken een Glühwein bij Kafé van Zanten en mogen kort de lege kroeg filmen waar alleen drankjes en lekkernijen via een luikje in de deur worden geserveerd. We kijken weemoedig naar de lege barkrukken waar eigenlijk een paar warme billen op hadden moeten zitten.

Er zijn echter ook acties die je oppikt uit de krant of via internet. Zo was ik trots op Rachel en Judith Barreveld. De ‘Vuilnisvrouwen’ gaan gewapend met knijper en vuilniszak de strijd aan met het vele zwerfafval. Kijk uit het raam, zie de buurtkinderen sleeën, sneeuwballen gooien, elkaar bekogelen en inzepen op het veld aan de IJsselstraat. In zijn jeugd schaatste uw stukkiesschrijver, tevens grijze haardracht tot op de schouders, op een strak bevroren Eem naar Spakenburg. Wellicht is dat binnenkort weer mogelijk. Laat het schaatsen nu over aan anderen want ik ben al jaren liefhebber van warme dagen fietsend langs zonnige terrassen, in T-shirt met korte mouwen en broek, vrolijk fluitend op weg naar Koppel- en Kwekersbrug om recreanten, met op het dek een mooie dame in bikini, welkom te heten in onze haven. Het wachten is op betere tijden.

Krijg wel een warm gevoel als ik een dik ingepakte ‘gemaskerde’ Rob Smulders, PvdA-raadslid, voor de deur zie staan die acht paaseitjes! komt brengen om ons een hart onder de riem te steken. Het wachten is nu op VVD’er Kees Kraanen die een bierpakketje komt bezorgen, D66’er Fatma Koser Kaya die mij verrast met schaaltje baklava of burgemeester Lucas Bolsius die een pannetje vegetarische nasi afgeeft!

Joop de Keijzer