Amersfoort  3179364_sa00 stock joop de keijzer1.jpg
Amersfoort 3179364_sa00 stock joop de keijzer1.jpg FotoVanDenderen
Column

Rova Ridders

17 juni 2020 om 11:00 Column

Als uw stukkiesschrijver, tevens snoeptomaatjes verslaafde, als brugwachter van dienst in het huisje op de Kwekersweg vertoeft zijn de buschauffeurs nooit te beroerd om effe te toeteren.

Jaap toetert, Ben zwaait, Frits toetert en stopt soms zelfs heel kort om iets te roepen. Maar de chauffeur met de grootste en hardste toeter op zijn milieuvriendelijke groen/witte vuilniswagen is toch Theo van de Rova. Als hij mij ziet staan achter het bedieningspaneel drukt ie vol op zijn claxon. Dat zorgt regelmatig voor paniek, veroorzaakt schrikreacties bij menig verkeersdeelnemer op de toch al drukke Kwekersweg.

Laatst nog toen hij het volume waarschijnlijk op 10 had staan. Vlogen er drie kleuters uit de bakfiets van een kinderdagverblijf, een bellende dame liet van schrik haar telefoontje uit haar linkerhand vallen waarna een automobilist het apparaatje vermorzelde onder zijn rechtervoorwiel, bij de brandweer ging spontaan het alarm af, bij ijscoboer ‘Vitelli’ zat buiten het stracciatella-ijs vermengd met mango/ananas op de stoeltjes en tafeltjes en op het dak van restaurant ‘Dara’ op de Grote Koppel sprongen vanzelf enkele letters uit het raamwerk van het dichtkunstwerk. Nu staat er ‘Lag Ukkel At Acht Mar Ines Lop Je Vrop’.

Nou we het toch over de Rova hebben, er is ook nog het druk bezochte milieubrengstation op de Nijverheidsweg-Noord. Als uw stukkiesschrijver, met beide armen onder de rode jeukende bultjes, van Kwekersbrug naar Koppelbrug pendelt, moet hij regelmatig in de remmen want dan is het parallel lopend fietspad geblokkeerd door automobilisten met volle karren en aanhangwagens die niet altijd geduldig wachten tot ze mogen invoegen. Op zaterdag rond sluitingstijd staat er nog steeds een file voor de ingang en nog rijen auto’s op zowel Nijverheidsweg als Ringweg-Koppel. Op het moment dat ik langs de ingang rij stapt de bestuurder van een zwarte golf uit, de stoom komt uit zijn oren. Het is vier uur, het station gaat sluiten. De man had een dik uur in de rij gestaan en op het moment dat hij aan de beurt is sluit de milieustraat. Zal niet herhalen wat er aan verwensingen over industrieterrein Isselt vlogen. ,,Ik flikker het zo de Eem in of ik stort het hier zo voor de ingang”, buldert de klant volkomen over de rooie.

Op dat ogenblik gaat de brugtelefoon voor een bediening, hoef ik verder gelukkig geen getuige te zijn van het verdere verloop. Als ik om zes uur nogmaals langs fiets is de rust weergekeerd en alles brandschoon. Afgelopen maandag, toevallig ‘De Dag Van De Wind’, had ik opnieuw dienst, zie op het grasveld aan de IJsselstraat weer een twintigtal dames op leeftijd op een matje met dit keer de beentjes gestrekt omhoog, billen gespannen, handen in de zij. Blijf weer een paar minuten gebiologeerd naar dit sportieve tafereel kijken maar hoor geen onaangename geluiden vanaf de kleedjes, het bleef windstil!

Joop de Keijzer.

Jolanda Woltjer
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie