Stil op straat

Uw stukkiesschrijver, tevens géén hamsteraar, zit nu ook noodgedwongen thuis. Samen met mevrouw de Keijzer proberen we er het beste van te maken. Haar Zumba-middagen zijn afgelast, via appjes wensen de dames elkaar sterkte, sturen een muziekje door (bedankt, Sandra) waarop kan worden geoefend om toch nog een beetje in beweging te blijven en het ritmegevoel niet kwijt te raken. Net nog mijn wederhelft ritmisch heupwiegend voor me langs zien dansen op de klanken van 'Zuku Zuku' van Grupo BIP.

Burgemeester Lucas Bolsius liet in de krant optekenen vooral om te zien naar ouderen en boodschappen te doen. Kleinzoon Quincy voegde de daad bij het woord, vroeg of wij nog iets nodig hadden. Stond er van de week, zo schattig, een bescheiden tasje met boodschappen voor de deur en bleef hij netjes een paar meter voor de deur nog effe groeten. Als we die rigoureuze maatregelen allemaal strikt opvolgen gaan we dit gemene levensbedreigende virus verslaan.

Ook de andere betrokken familieleden leven enorm met opa en oma mee. We hoeven maar te kikken en ze staan voor onze neus (wel op gepaste afstand!). Alleen vroeg kleinzoon of we een 'tikkie' konden sturen maar daar wist mijn eega geen raad mee. Omdat we iets te vroeg voor de afspraak met de burgemeester waren fietsten we even door de binnenstad. Het was er stil, akelig stil. De media spreken over een bloedbad en slagveld, daar kunnen ze best eens gelijk in krijgen. Drie weken gaat bijna alles op slot. Op mijn mobieltje verschijnt een appje. Of ik een berichtje wil doorsturen. 'Hebben de zorgmedewerkers onze waardering verdiend'. 'Vandaag 18 maart om 20.00 uur applaudisseert heel Nederland voor onze zorghelden'. Twijfel geen moment, stuur het direct door naar meerdere adressen.

Op weg naar het stadhuis fietsen we langs Stadsbrouwerij 'De Drie Ringen'. Met pijn in mijn hart zie ik dat ook Ria Gevers de tent op slot heeft gedaan, geen drankje na afloop. Eigenlijk is dat wel raar en wennen maar ga proberen om het drie weken vol te houden. Dus als er een kleinkind belt of we nog iets nodig hebben dan zijn dat gezonde producten, dus géén biertjes.

Wat een bizarre situatie is het eigenlijk aan het worden. We zitten thuis en op visite komende familieleden en vrienden moeten zoveel mogelijk buiten de deur plaatsnemen. Dus wij zitten in de gang met de voordeur open, buiten op het pad zit het bezoek. Door de brievenbus kletsen is ook een optie. De buurtjes mogen bij voorbeeld best een warme tosti ham/kaas door de brievenbus schuiven of een sandwich met zalm of tonijn, lekkere sappige vispizza of een plak vruchtencake, dat past precies. Grote zaken als een pan soep, ovenschotel met lof/kaas en ham of macaroni, even bellen en op afstand pakken we het dan graag aan. Tevens laten we ruim op tijd weten als het toiletpapier dreigt op te raken want daar, lieve lezers, zit ik nog het meest over in!

Joop de Keijzer.