Van Wittel

30 januari 2019 om 10:16 Lokaal/Column

Als uw stukkiesschrijver, tevens Vitelli fan, maar dan de ijscoboer, de uitpuilende St. Aegtenkapel inloopt zijn er nog net twee stoelen vrij achterin de zaal. Moest dus voor de vele vips langs die op de eerste rij hadden plaatsgenomen. Tout Van Wittel minnend Amersfoort zat vol verwachting op de officiële opening van de tentoonstelling van de in Amersfoort geboren schilder Caspar van Wittel te wachten. Liep snel handje schuddend langs wethouder Fatma Koser Kaja, groet in het voorbijgaan burgemeester Bolsius, zwaai vrolijk naar gedeputeerde Pim van den Berg, knik naar bestuurders van onze lokale musea.

Paul Baltus (Mondriaanhuis) opent deze memorabele middag met het welkom heten van kunstbobo's uit Italië en landelijke kopstukken waaronder Taco Dibbits, directeur Rijkmuseum. Eerst drie Italiaanse gezangen met thema's 'Verdriet' en 'Laat mij maar doodgaan'. Lekker somber begin van deze vernissage. Daarna Paul weer met een voorstelrondje. Heette per abuis de burgemeester van Utrecht welkom. Vóór hem zat toch echt Lucas Bolsius van Amersfoort en niet Jan van Zanen. Na het 'Baltus Blundertje' was het tijd om de conservators die deze tentoonstelling naar Amersfoort hadden gehaald in het zonnetje te zetten.

Voor Robbert Roos (Kunsthal KAdE) en Onno Maurer (Flehite) was dit een gigantische bevalling geweest, hebben menig slapeloze nacht gehad. Dat was goed te zien aan beide heren want wat bleekjes, hier en daar een rimpel extra tevens beginnende wallen onder de ogen. Wat waren ze trots op deze wereldprestatie. Ook oud-wethouder cultuur Arriën Kruyt was in zijn nopjes. Hij heeft zich tien jaar (2009-2019) lang ingespannen om deze Van Wittel expositie mee te realiseren. Dan waren er wat Engelssprekende genodigden. Van hun toespraak heb ik weinig meegekregen. Waren wel 'very happy to be in Amersfoort'.

Burgemeester Bolsius had zijn best gedaan op zijn speech waarbij ik haast volschoot bij de slotzin: ,,Caspar van Wittel is thuis!" Prachtig theatraal vertolkt, beloond met warm applaus. Zo'n bijeenkomst is voor uw stukkiesschrijver, tevens belabberd kunstschilder, een ideale gelegenheid om bij te praten met vrienden en bekenden.

Oud-journalist Willem Meuleman liep er. Gaat goed met echtpaar Meuleman op Texel, hebben het daar prima naar hun zin. Maak een vreugdesprongetje als ik hoor dat Flint directeur Harold Warmelink weer zo goed als hersteld is, binnenkort weer voor 100% aan de slag gaat. Bij het verlaten van de kapel kregen de gasten (verrassing) twee consumptiemuntjes toegestopt die ik gretig verzilverde in het KAdECafé. Stond dus met een Rock City Brown Ale te babbelen met kunstschilder Hennie Schrijver waarvan in huize de Keijzer een schilderij aan de schoorsteenmantel hangt. Wisselde mijn tweede muntje snel in voor nog een Brown Ale want ik heb toch maar mooi de hele middag uitgezeten. Daar krijg je wel een gortdroge keel van!

Joop de Keijzer.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie