Rita (52) helpt altijd iédereen in de buurt, nu heeft ze zelf hulp nodig: ‘Ik heb MS, maar ben niet zielig’

22 juli 2021 om 16:18 Lokaal Deel je nieuws

Altijd staat ze voor iedereen klaar, maar nu heeft ze zelf hulp nodig. Rita Rethmeier moet machteloos toezien hoe MS haar lichaam insluipt. Waar ze eerst nog kon lopen met een wandelstok, is nu een rollator of scootmobiel niet eens altijd meer genoeg. Een speciale fiets kan de aftakeling remmen, maar daar is veel geld voor nodig. 

Lang kon ze het niet accepteren, maar na een second opinion kon Rita (52) niet anders. De boodschap dat zij MS had kwam keihard aan, vooral omdat ze daardoor arbeidsongeschikt werd. Toen door evenwichtsverlies wandelen met een wandelstok niet meer lukte, knakte ze. Ik moest achter een rollator en ik vond dat verschrikkelijk. Ik ging dan ook alleen ’s avonds naar buiten alls het donker was.

Ze vertelt dit verhaal met een lach, die haar volgens buurvrouw Angelique Borra typeert. Ze is een allemansvriend en zeg je Rita, dan zeg je Kattenbroek: Noem haar gerust de moeder van deze wijk. Ze gaat, ondanks de ziekte, nog altijd langs bij eenzame ouderen, helpt nieuwe wijkbewoners, beheert diverse appgroepen.

Zo verliest Rita steeds vaker haar evenwicht en wordt erop uitgaan lastiger. Met een gemotoriseerde driewieler kan dit wel, maar de 7000 euro heeft ze niet in een oude sok zitten. Je kan denken: je hebt toch een scootmobiel, maar dat is té makkelijk, vindt Angelique. Door MS kan je niet alles meer en dat terwijl je juist in beweging moet zijn om je spieren sterker te maken. Doe je niets, dan verslechtert je levenskwaliteit. Ik heb haar achteruit zien gaan en wil haar nu vooruit helpen. Met deze fiets kan Rita niet vallen maar wel met haar man genieten van de natuur. 

Daarom vindt ze het ook eigenlijk niets dat Angelique een crowdfunding is gestart. Toch is dit de enige manier om meer vrijheid creëren, weet ook Rita. Ik ben in Soest geweest en heb daar ervaren hoe fijn zo’n fiets is. Niet alleen omdat ik zorgeloos naar buiten kan, maar ook omdat ik direct train. Zijn mijn spieren écht moe, dan neemt het motortje de voorwaartse beweging automatisch over. Voor mij dus een hele uitkomst, maar ik vind het niets om mijn hand op te houden.”

Onzin, is Angelique van mening en daarom zet ze – met toestemming van Rita – door. Dit heeft nog niet het streefbedrag opgeleverd, maar het begin is er. ,Zelfs mensen uit de bijstand doneren en dat bezorgt mij kippenvel aldus Rita. Ik zou het geweldig vinden als die fiets er komt. Waar mijn eerste ritje naar toe gaat? Naar het pannenkoekenhuis.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie